Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Μην κρατάμε ομπρέλα στην αγάπη


Σάββατο βράδυ। Εξαντλημένη από το συνάχι που με ταλαιπωρεί εδώ και δύο ημέρες πήγαμε να βρούμε με τον άντρα μου φαρμακείο που να εφημερεύει।Θεωρήσαμε απαραίτητο να εκμεταλλευτούμε την έξοδο από το σπίτι απολαμβάνοντας έναν καφέ ή ένα ποτό όπως συνήθως κάνουμε όταν βρίσκουμε ευκαιρία॥ Ψάξαμε να βρούμε κάποιο ωραίο μερος που δεν έχουμε πάει αλλά τελικά καταλήξαμε στο αγαπημένο μας στέκι।

Καθήσαμε σχεδόν δύο ώρες εκεί και μιλάγαμε ακατάπαυστα. Μιλήσαμε για τη ζωή μας πριν συναντηθούμε και ποια ήταν τα κομβικά σημεία που μας οδήγησαν σ’ αυτό που ήμαστε σήμερα.. Δεν είναι η πρώτη φορά που μιλάμε γι’ αυτό. Είναι ένα από τα θέματα που έχουμε αναλύσει με το ίδιο ενδιαφέρον χιλιάδες φορές από διαφορετική κάθε φορά σκοπιά και με το απαιτούμενο χιούμορ που χαρακτήριζε τα φοιτητικά μας κυρίως χρόνια. Επιασα τον εαυτό μου να τον ακούω με τρυφερότητα την ώρα που διηγιόταν τις "αταξίες" του και τις εμπειρίες της φοιτητικής του νιότης. Με το ίδιο ενδιαφέρον ένοιωθα ότι άκουγε και αυτός εμένα.
Στο διπλανό τραπέζι καθόταν ένα νεαρό ζευγάρι που οι κουβέντες που αντάλλαξαν όσοι ώρα έμειναν εκεί ήταν μετρημένες.
Με το που βγήκαμε από το μαγαζί το σχολίασα στον άντρα μου. Είπα ότι είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου μη γίνουμε και εμείς έτσι.



Γενικά καθε φορά εκπλησσομαι πόσο υπέροχα περνάω μαζί του. Κουβεντιάζω πολύ καλύτερα απ’ ότι με την κολλητή μου φίλη, δε με υποτιμάει, μ’ ακούει με ενδιαφέρον, συμμετέχει. Δεν ξέρω κατά βάθος τι σκέφτεται (φύλα τα ρούχα σου να έχεις τα μισά) πάντως εμένα η όλη του στάση με πείθει ότι είναι ειλικρινής. Έτσι κάθε φορά έχω ολοένα και περισσότερο την ανάγκη της παρέας του, επιζητώ και σέβομαι τη γνώμη του.

Κουβεντιάζοντας εχθές με μια φίλη αναλύαμε το τι είναι ο έρωτας. Η Μ. Θεωρεί ότι είναι ότι το πιο σημαντικό για να υπάρξει μια σχέση. Εγώ δεν συμμερίζομαι ιδιαιτέρως αυτην την άποψη. Ίσως βέβαια να λέγαμε το ίδιο πράγμα με διαφορετικά λόγια. Εξάλλου η έννοια "έρωτας" έχει πολλές ερμηνείες. Ανάλογα τις ανάγκες που κρύβει ο καθένας μας.
Για τη Μ. καμμία σχέση δε μπορεί να εξελιχθεί εάν δεν υπάρχει μεγάλη έλξη και πάθος. Τέλος πάντων, κατάλαβα ότι εννοούσε ότι πρέπει να θέλεις τον άλλον τρελά με πάθος, άκριτα.
Για μένα έρωτας είναι η ανυπομονησία να δεις τον άλλον, να τον γνωρίσεις καλύτερα. Η προσμονή της ένωσης,της μετάλλαξης σε αγάπη, δέσιμο, απόλαυση, φιλία, συνεργασία....
Κάποιοι μπορεί να είναι φίλοι πριν γίνουν ζευγάρι και η φιλία αυτή να εξελίσσεται σε σχέση μέσα από αργά αλλά σταθερά βήματα. Θα δώσω ένα παράδειγμα που ίσως δείξει καλύτερα πως το αντιλαμβάνομαι εγώ. Λοιπόν.. Έστω ότι έχουμε μια σκάλα. Την σκάλα αυτή μπορούμε να την ανέβουμε με μια δρασκελιά. Αυτό μας δημιουργεί έναν ενθουσιασμό γιατί είναι κάτι το παρακινδυνευμένο.Υπάρχει η πιθανότητα να πέσουμε και να χτυπήσουμε πολύ σοβαρά. Το είδος αυτού του ανεβάσματος είναι άκρως επικίνδυνο.
Μπορούμε όμως και να ανέβουμε ένα ένα τα σκαλοπάτια προσεκτικά. Λιγότερος κίνδυνος και τα αποθέματα ενθουσιασμού τα ξοδεύουμε σιγά σιγά.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι του ωραίου πίνακα ή κάτι καινούριου που αγοράζουμε. Τις πρώτες ημέρες το φροντίζουμε το προσέχουμε το καμαρώνουμε. Μετά μπορεί να περνάμε από μπροστά του και ούτε να το κοιτάμε.Καινούριο το κόσκινο ψηλά το κρεμάμε που έλεγε και η γιαγιά μου...

Δεν υποβιβάζω με τίποτα την εννοια του έρωτα. Ασφαλώς και γεννάει καταπληκτικά συναισθήματα, ελπίδες και προσμονές. Ενεργοποιεί το είναι . Η διαδικασία είναι καταπληκτική. Αλλά μέχρι εκεί. Παρακάτω άλλα είναι που έχουν σημασία.

Σημασία λοιπόν για μένα έχει όχι τι νοιώθεις στην αρχή αλλά πως εξελίσσονται τα αισθηματα μας και οι εντυπώσεις μας για το συγκεκριμένο άτομο.
Έχω ακούσει φίλες μου να λένε ότι εάν δεν ενθουσιαστούν από την αρχή με τον άλλο δε μπαίνουν στον κόπο να το γνωρίσουν. Καταρχήν γιατί ντε και καλά οταν είμαστε ελεύθερες και γνωρίζουμε κάποιον πρέπει να αποφασίσουμε εκείνη τη στιγμή εάν είναι ο κατάλληλος άνθρωπος να παντρευτούμε και να γίνει ο πατέρας των παιδιών μας. Έαν θέλει σοβαρή σχέση ή όχι...Μπορεί κάλλιστα γνωρίζοντας τον άλλο να αποδειχτεί ο κολλητός του άντρα της ζωής μας...!!! Γιατί να βάζουμε από την αρχή ταμπέλα και να δηλώνουμε το άγχος μας... Εξάλλου όσο πιο πολύ κυνηγάς κάτι τοσο αργεί να έρθει.

Όπως θεωρώ επίσης ότι δεν κάνουμε μια σχέση για να καλύψουμε τις ανάσφαλειές μας ,"δε θα βρω άλλον να μ’ αγαπάει έτσι, να κάνουμε παιδιά" , ή να κάνουμε το χατήρι κάποιων. Ζούμε μαζί ή παντρευόμαστε κάποιον που αγαπάμε την παρουσία του και θέλουμε να είναι το πρώτο πρόσωπο που βλέπουμε όταν ξυπνάμε και το τελευταίο όταν κοιμόμαστε.. Να μοιραστούμε τις ανυσυχίες μας ,να ονειρευτούμε μαζί.
Οι σχέσεις είναι επιτυχημένες όταν είναι ειλικρινείς , οταν υπάρχει σεβασμός , θαυμασμός απέναντι στον άλλο, κατανόηση, υποστήριξη , συνεργασία, κοινοί στόχοι, ξεκάθαροι οι ρόλοι και δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Όταν θέλεις να μοιράζεσαι. Οι σχέσεις είναι ειλικρινείς και επιτυχημένες όταν σε απενεχοποιούν.. Όταν μπορείς να σκέφτεσαι δυνατά...όταν αισθάνεσαι ελεύθερος...όταν σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο.

1 σχόλιο:

  1. Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου!!Ο έρωτας βασίζεται στο παθος, μια συναισθηματική δύναμη που πόσο να κρατήσει??

    Αντίθετα, όταν ο έρωτας γίνει αγάπη, και υπομονή αποκτάς γενικά, και μαθαίνεις να δέχεσαι τον άλλον και με τις αδυναμίες του, και χαμογελάς σε πράγματα που θα σε εξόργιζαν πριν, και φτιάχνεις όνειρα και ξεπερνάς δυσκολίες.
    Βασικό συστατικό ηειλικρινεία και η συνύπαρξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή