Η Ανατροπή

Την Αλίκη τη γνώρισα στο τελευταίο έτος του Πανεπιστημίου. Καθόταν πάντα στο πρώτο θρανίο και σ' αντίθεση με όλους εμάς τους "λέτσους με τα τζιν" ρούχα. ερχόταν πάντα ντυμένη στην κόλλα με κουστούμι και έντονο επαγγελματικό μακιγιάζ. Καθόταν και παρακολουθούσε πάντα το μάθημα μη συμμετέχοντας καθόλου στις πλάκες και τα παιδιαρίσματα των υπολοίπων. Όταν τέλειωνε το μάθημα έφευγε βιαστικά κρατώντας σφιχτά το μαύρο ντιζαινάτο organizer της. Από ότι έμαθα αργότερα αργότερα εργαζόταν σε μια εταιρία.
Ως φοιτήτριες γνωριζόμασταν φυσιογνωμικά αλλά ποτέ δεν είχε τύχει να μιλήσουμε.

Μερικά χρόνια αργότερα η Αλίκη έτυχε να είναι η Διευθυντριά μου. Την πρώτη εβδομάδα εργασίας μου έμαθα ότι τα είχε με το Γενικό μας Διευθυντή. Εντελώς τυχαία. Όταν σ' ένα φανάρι σταματημένη τους είδα να φιλιούνται μέσα στο διπλανό αυτοκίνητο.
Σα Διευθύντρια ήταν από τη μια που λέμε σκύλα και από την άλλη ένα χαρούμενο παιδί . Ούρλιαζε, απαιτούσε, ποτέ δεν ήταν ικανοποιημένη, τελειομανής, φοβερά οργανωτική αλλά και από την άλλη σε στιγμές χαλάρωσης φερόταν σα φίλη και σαν άνθρωπος με γενναιοδωρία και με ανάγκη για τρυφερότητα , κοινωνική και με υπερβολική αίσθηση του χιούμορ.

Με το Γενικό σκοτώνονταν συνέχεια και εγώ γνωρίζοντας την κατάσταση κοιτούσα να τους καλύπτω για να μη γίνονται ρεζίλι στην εταιρία από τις φωνές τους. Κάποια στιγμή η Αλίκη μου εκμηστηρεύτηκε τη σχέση τους.

Αλλάξαμε εταιρίες. Η Αλίκη παντρεύτηκε με το Γενικό. Έναν άνθρωπο υπερβολικά εσωστρεφή, αντικοινωνικό , συντηρητικό, αλλά υπεύθυνο, ευαίσθητο και απίστευτα σοβαρό.
Χαρακτηριστικά που για την ηλικία των 32 ετών δε συμβάδιζαν και τόσο.

Μη έχοντας την εργασιακή σχέση μαζί τους πια αρχίσαμε κατά ένα περίεργο τρόπο να κάνουμε παρέα.
Ζούσαν σ' ένα υπέροχο σπίτι με πισίνα στα Βόρεια Προάστεια έχοντας εσωτερική οικιακή βοηθό. Έτρωγαν συνεχώς στα πιο ακριβά εστιατόρια. Ήταν η καλύτεροι πελάτες αρκετών κοσμηματοπωλείων. Ταξίδια έκαναν αλλά όχι συχνά, σπάνια θ' έλεγα.

Η Αλίκη ήταν το ίνδαλμα των γυναικών. Με φοβερή αισθητική και αρκετά χρήματα να ξοδεύει είχε μια εμφάνιση κοκέτας που σπάνια περνούσε απαρατήρητη. Το σπίτι της αντίστοιχα με υψηλή αισθητική φτιαγμένο. Η δε οργανωσή της δε σ' 'ολα μας άφηνε άφωνους. Τα είχε βάλει όλα στη σειρά με στρατιωτική πειθαρχία. Αισθανόμασταν όλοι ανίκανοι και κατώτεροι κοντά της και ας είχαν πολλοί από εμάς καταφέρει ίσως και περισσότερα πράγματα.

Ό άντρας της είχε ανοίξει δικές τους εταιρίες και η Αλίκη κουρασμένη με τα τόσα χρόνια δουλειάς αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά της για να ξεκουραστεί και να βοηθήσει τον άντρα της στο στήσιμο των εταιριών.

Στο μεταξύ είχε αρκετό πια χρόνο στη διάθεσή της να ασχοληθεί και παραπάνω με τον εαυτό της. Έτσι πήγαινε γυμναστήριο (ήθελε να χάσει κάποια παχάκια που τη βασάνιζαν από παιδί και οφείλονταν στη κατασκευή της) και φυσικά για ψώνια όπου αγόραζε τα missoni εφτά εφτά.
Για παιδί ούτε λόγος με τη δικαιολογία ότι φοβόταν να μεγαλώσει ένα παιδί προβάλοντας πολλές φορές γελοίους λόγους όπως πχ ότι θα χαλούσε το σώμα της, ότι δεν έχει υπομονή και άλλα τέτοια που πολλές φορές γέλαγε και ή ίδια μ' αυτά που έλεγε.

Η χλιδάτη τους ζωή γινόταν ολοένα και πιο εμφανής. Η Αλίκη άρχισε τα lifting και τις γνωστές επεμβάσεις. Άλλαξε και το ντυσιμό της. Έγινε fashion victim. To ίδιο και ο άντρας της. Έγινε super μοντέρνος σε σημείο που έφτασε να κάνει όλο το χρόνο solarium και να έχει φτιάξει σώμα που αμφιβάλλω εάν το είχε στα 25 του.
Αλλά και ο κύκλος τους άλλαξε. Τα στελέχη των εταιριών και οι κουλτουριάδες ήταν πολύ βαρετοί για αυτούς. Αναζητούσαν παρέες με κέφι, πολύ χαβαλέ και γιατί όχι αναγνωρίσιμους. H πολυτέλεια και η επίδειξη είχαν μπει για τα καλά στη ζωή τους.

Η Αλίκη μετά τα τόσα χρόνια δουλειάς ήθελε ξεγνοιασιά. Διασκέδαζε συνέχεια είτε τη συνόδευε ο άντρας της ούτε όχι. Έπαιρνε τις διάσημες φίλες της και ξεσάλωναν στα μπαρ. Έκανε ότι ακριβώς κάναμε οι πιο μποέμηδες από εμάς στα δεκαοχτώ μας και πιο τραβηγμένα θα μπορούσα να πω.
Ό άντρας της άρχισε να αντιδρά. Δε μπορούσε να συναναστρέφεται συνεχώς αυτούς τους ανθρώπους και κάτι άρχισε να μην του αρέσει στο τρόπο ζωής αυτό. Από την άλλη δεν ήθελε να στερήσει τη γυναίκα του. Μπορεί όμως να αδυνατούσε και να το κάνει.

Η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Η Αλίκη έβγαινε συνέχεια μόνη της και γυρνούσε τις περισσότερες φορές μεθυσμένη. Οι καβγάδες τους γίνονταν ολοένα και πιο συχνοί. Και σιγά σιγά άρχισαν να βγαίνουν τα προβληματά τους.
Σε κάποια στιγμή η Αλίκη εκμυστηρεύτηκε ότι η σεξουαλική τους ζωή εδώ και χρόνια ήταν ανύπαρκτη και δεν είχε ούτε ένα χάδι από τον άντρα της. Μπορούσε να τις προσφέρει τα πάντα σε υλικό επίπεδο αλλά σε συναισθηματικό μηδέν.
Η αλήθεια είναι ότι ούτε μια φορά δεν τους είχα δει όχι να φιλιούνται αλλά ούτε ν' αλλάζουν το παραμικρό χάδι. Βέβαια ακόμη την αλήθεια δεν τη ξέρει κανείς και ο καθένας από τους δύο σίγουρα έχει τη δική του.

Είχαν αρχίσει να κάνουν λόγο για διαζύγιο και δημόσια μάλιστα αλλά κανείς μας δεν τους έπαιρνε σοβαρά. Ήταν τόσο εξαρτημένοι ο ένας από τον άλλο, ο καθένας για τους δικούς του προφανώς λόγους.

Οι εταιρίες του άντρα της πήγαιναν αρκετά καλά. Ώσπου μια μέρα ο συνεταίρος τους εξαφανίστηκε φυγαδεύοντας ένα πολύ μεγάλο ποσό και αφηνοντάς τον καταχρεωμένο.
Αυτό τον καταρράκωσε ενώ η Αλίκη ζούσε στο δικό της κόσμο.

Κάποια στιγμή ο άντρας της έφυγε για επαγγελματικό ταξίδι. Δε ξαναγύρισε. Το μόνο που της έστειλε ήταν το πωλητήριο του σπιτιού και το τηλέφωνο του δικηγόρου του. Της ζητούσε άμεσα το σπίτι και το διαζύγιο. ΄
Η Αλίκη έπεσε από τα σύννεφα. Δε περίμενε μια τέτοια συμπεριφορά. Όλα αυτά τα χρόνια δεν είχε τίποτα στ' ονομά της. Το μόνο που είχε ήταν η εταιρία και αυτή με χρέη.
Ο χωρισμός αυτός ήταν σα να της έλεγε να περάσει μια θηλιά στο λαιμό της. Δεν είχε ούτε που να μείνει.
Αρρωσταίνουν ταυτόχρονα και οι δύο γονείς της. Αναγκάζονται για να καλύψουν τα ιατρικά έξοδα να πουλήσουν το σπίτι τους. Ούτε εκεί μπορούσε να μείνει.
Οι χαρούμενοι φίλοι της δεν άντεχαν τη μιζέρια. Κοίταξαν να της βρουν λύσεις. Και βρήκαν.

Βίζιτες.
Το ποτό και οι ουσίες την παραμόρφωσαν, τη καταρράκωσαν.
Η απόλυτη εξαθλίωση είχε έρθει. Η ζωή της έδειξε με το χειρότερο τρόπο τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα ξυπνήσει και θα συνειδητοποιήσει ότι όλα αυτά ήταν ένα κακό όνειρο.
Δεν ελπίζω μόνο προσεύχομαι.

Αρκετοί είπαν ότι έφταιγε. Από την άλλη εγώ λέω δεν είναι κακό να είναι κανεις φιλόδοξος. Απλά να μην ενοχλεί τους άλλους.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι ήταν θέμα τύχης.

Τύχη δεν είναι εάν βουτήξεις την ευκαιρία την κατάλληλη στιγμή ή αν την αφήσεις να φύγει μέσα από τα χέρια σου;

Τύχη δεν είναι τα μικρά συμβάντα που θα σε πάνε από τη μια μεριά στην άλλη;

Τύχη δεν είναι εάν συνειδητοποιήσεις τις αδυναμίες σου και βρεις δύναμη και τρόπο να διορθώσεις τα ελλάτωματά σου;
Σίγουρα δεν εννοώ ότι δεν παίζει ρόλος ο ανθρώπινος χειρισμός και θέληση χρειάζεται όμως να υπάρχει και φώτιση.

Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να είμαστε τυχεροί και ευτυχισμένοι. Να έχουμε φώτιση να ανακαλύπτουμε και να απολαμβάνουμε τις χαρές που κρύβουν τα απλά πράγματα στη ζωή.

Και να ευγνωμονούμε...

Δεν είναι σωστό!

-Να τηλεφωνούμε στον άλλο τελευταία στιγμή για να τους πούμε ότι δεν θα συναντηθούμε όπως είχαμε κανονίσει και αν θέλει να κανονίσει μ' άλλη παρέα.

-Να χτυπάμε το κουδούνι του γείτονα να το ρωτήσουμε εάν έχει χρόνο για καφέ ή και για οποιοδήποτε άλλο λόγο. Ας πάρουμε πρώτα τηλέφωνο στο κινητό του.

-Να χτυπάμε επίμονα το κουδούνι.

-Να αφήνουμε το τηλέφωνο να καλεί πολλές φορές.

-Να επιμένουμε να καλούμε όταν η γραμμή είναι απασχολημένη.

-Η πρώτη μας ερώτηση στο τηλέφωνο να είναι "που είσαι:"

- Nα μιλάμε συνέχεια για τα παιδιά μας σε κάποιον που δεν έχει παιδιά.

-Να παίρνουμε τηλέφωνο το μεσημέρι ή αργά το βράδυ για μη σοβαρό λόγο.

- Να ρωτάμε τον άλλο ευθέως ποιος είναι ο μισθός του.

-Να μας τραπεζώνουν οι φίλοι μας και εμείς να μην κουνάμε ούτε το μικρό μας δαχτυλάκι.

-Να δείχνουμε το ενδιαφέρον μας μόνο όταν ο άλλος είναι σε δύσκολη θέση.

-Να κάνουμε ευχές του στύλ "άντε και του χρόνου διπλός" ή "άντε και του χρόνου μ' ένα μωρό".

-Ν' αναφέρουμε , όταν φέρνουμε μια κατάσταση ως παράδειγμα, τ' 'ονομα του προσώπου που τη βιώνει.

-Να κάνουμε forward e-mails με ανέκδοτα έχοντας τα ονόματα και τα e-mails του sender και των προσώπων που έχουν κοινοποιηθεί.

-Να καλούμε με απόκρυψη τους φίλους μας.

-Να κινούμαστε και να συμπεριφερόμαστε σ' ένα σπίτι που είμαστε φιλοξενούμενοι σύμφωνα με τους δικούς μας ρυθμούς και συνήθειες.

-Να δίνουμε αόριστες υποσχέσεις π.χ. να κανονίσουμε κάποια στιγμή να τα πούμε.

-Να δεχόμαστε να μας κερνάνε και να μην ανταποδίδουμε ποτέ το κέρασμα.

-Να κάνουμε "αρμένικες βίζιτες".

-Να πηγαίνουμε με τις σαγιονάρες και ρούχα παραλίας στα γενέθλια, βάπτιση ή γάμους των φίλων μας.

-Ν' απαιτούμε από τις παρέες μας να πηγαίνουμε μόνο όπου αρέσει σ' εμάς.

-Να μη συστήνουμε την παρέα μας όταν πιάνουμε κουβέντα με κάποιον και να τους αφήνουμε να κοιτάζονται σα χάνοι.

-Να είμαστε με παρέα και εμείς να χαζεύουμε με το κινητό μας.

Αυτά μου ήρθαν προς στιγμήν αυθόρμητα στο μυαλό. Είμαι σίγουρη ότι είναι και πολλά άλλα.

Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ... Είμαι τόσο παράξενη;;;

"Θάλασσα Πλατειά"

Θάλασσα πλατειά, σ' αγαπώ γιατί μου μοιάζεις...

Θάλασσα πλατειά
σ' αγαπώ γιατί μου μοιάζεις
θάλασσα βαθιά
μια στιγμή δεν ησυχάζεις
λες και έχεις καρδιά
τη δικιά μου την μικρούλα την καρδιά


Όνειρα τρελά
που πετούν στο κύμα πάνω
φτάνουν στην καρδιά
και τα νιάτα μας ξυπνάνε
όνειρα τρελά
και οι πόθοι φτερουγίζουν σαν πουλιά

Έχω έναν καημό
που με τρώει γλυκά και με λειώνει
έχω έναν καημό θα'ρθω να στον πω
αδερφή μου εσύ θάλασσα που σ' αγαπώ

Κύματα πουλιά
στα ταξίδια σας που πάτε
τα αλαργινά
την κρυφή μου λύπη πάρτε
και από 'κει μακριά
να μου φέρετε και εμένα τη χαρά


Στίχοι : Γιώργος Ρούσσος
Μουσική : Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση : Αλίκη Βουγιουκλάκη

Κουνέλι γεμιστό στο φούρνο

Μικρή με τη μαμά μου είχαμε επισκεφτεί μια γιαγιά στη Ζάκυνθο. Μαγείρευε κάτι στον ξυλόφουρνο που μας "έσπασε τη μύτη".
Η γιαγιά είχε την ευγένεια να μας κεράσει από το φαγητό που ετοίμαζε για το μεσημέρι. Κουνελάκι γεμιστό στο φούρνο με πατάτες. Ακόμη έχω την ανάμνηση της υπέροχης γεύσης του.
Η μαμά μου από τότε προσπάθησε πολλές φορές να το φτιάξει αλλά με τίποτα δε θύμιζε εκείνο το υπέροχο κουνελάκι. Μμμμμμ.....
Προσπάθησα και εγώ... Μετά από πολλές προσπάθειες μπορώ να πω ότι πλησίασα λιγάκι τη γεύση.... Έχουμε και λέμε :

Παίρνουμε το κουνελάκι ολόκληρο και από το βράδυ το βάζουμε μέσα σε λευκό κρασί ανάμεικτο με λευκό ξύδι, νερό και θυμάρι για να φύγει η μυρωδιά.
Για τη γέμιση χρειαζόμαστε τα εξής :
2 φλυτζανάκια του καφέ ρύζι σπυρωτό
ενάμιση κεσεδάκι γιαούρτι στραγγιστό
συκωτάκια από κουνέλι
μανιτάρια
2 φύλλα δάφνη
κανέλα ξυλάκι (όχι τριμμένη)
5 σκελίδες σκόρδο
ζακυνθινό λαδοτύρι.

Ξεκινάμε με την ετοιμασία της γέμισης ως εξής σε νωπό βούτυρο και λάδι τσιγαρίζουμε τα ψιλοκομμένα συκωτάκια και μανιτάρια. Αφού ροδίσουν ρίχνουμε τα σκόρδα αφού τους βγάλουμε τους εσωτερικούς βλαστούς και τα πολτοποιήσουμε κατά προτίμηση με το γουδί. Ρίχνουμε το ρύζι και τελευταίο το λαδοτύρι, αλάτι και πιπέρι.
Παίρνουμε το κουνέλι το αλατίζουμε, ρίχνουμε πιπέρι, ρίγανη, θυμάρι, το αλείφουμε με γιαούρτι στην εξωτερική επιφάνεια και το βουτυρώνουμε λιγάκι. Τοποθετούμε τη γέμιση και το ράβουμε προσεκτικά.
Κατόπιν φτιάχνουμε μείγμα από λάδι, νερό, λεμόνι και μουστάρδα με μέλι και το περιχύνουμε αφού το τοποθετήσουμε στη γάστρα. Ρίχνουμε και 1 ποτηράκι λευκό κρασί και το αφήνουμε να σιγοψηθεί στους 180 βαθμούς .
Στη συνέχεια πλένουμε και καθαρίζουμε τις πατάτες (κατά προτίμηση τα μικρά πατατάκια Γαλλίας) και τις βάζουμε για μισή έως μία ώρα σε μίγμα από λάδι, λεμόνι, μουστάρδα με μέλι, τριμμένη φρυγανιά, ρίγανη, σκόρδο τριμμένο, αλάτι πιπέρι και ζακυνθινό λαδοτύρι (εάν δεν έχουμε λαδοτύρι χρησιμοποιούμε κάποια πολύ πικάντικη γραβιέρα ή ακόμη και φλούδες παρμεζάνας). Αφού τις ετοιμάσουμε τις τοποθετούμε στις ειδικές σακούλες ψησίματος΄που βρίσκουμε στο supermarket και τις ψήνουμε σύμφωνα με τις οδηγίες τις σακούλας μέχρι να ροδίσουν.
Αφού ετοιμαστούν όλα τα παραπάνω παίρνουμε το ζουμί από τη γάστρα και με πολύ λίγο κορν φλάουερ το πήζουμε λίγο. Κατόπιν περιχύνουμε τις πατάτες και το κουνέλι και το φαγητό είναι έτοιμο για σερβίρισμα.

Επειδή ως φαγητό έχει αρκετή φασαρία, καλό είναι η γέμιση να ετοιμαστεί από το βράδυ.
Είναι μία από τις πολύ αγαπημένες μου συνταγές που αξίζει να δοκιμάσουν όσοι λατρεύουν τις πικάντικες γεύσεις.
Το φαγητό αυτό συνοδεύεται τέλεια με λευκό κρασί.
Επειδή έχω κάνει πολλές παραλλαγές μέχρι να πετύχω την τελευταία γεύση την οποία θεωρώ καλύτερη περιμένω τη γνώμη όποιου δοκιμάσει αυτή τη συνταγή και όποια πρόταση για παραλλαγή.
Καλή Όρεξη!

Καλημέρα

Πώ, πώ... τώρα το συνειδητοποιώ πόσο καιρό έχω ν' αναρτήσω post. Δεν είναι από αδιαφορία. Μάλλον από αναζήτηση... Έχω τόσα πολλά πράγματα στο μυαλό μου, για τόσο διαφορετικά θέματα που δεν ήξερα από που να πιάσω το κουβάρι... Όχι τώρα ότι ξέρω. Αλλά με τόσο καιρό "προσπάθεια για αποστασιοποίηση" ίσως κάποια να έχουν μπει σε μερικά κουτάκια...Για το θέμα που με καίει ακόμη δε μπορώ να γράψω, δε βγαίνει από μέσα μου με τίποτα. Για διάφορα σημαντικά θέματα περί κοινωνίας που ανήκουμε έχω πολλά μα πάρα πολλά να πω και να δείξω , για ιστορίες που άκουσα πολλά, για ανθρώπους που γνώρισα ,επίσης πολλά ...

Δε θέλω όμως να μπω απότομα στα βαθειά.

Αυτό το καλοκαίρι ο Θεός μου χάρισε πολύ όμορφες στιγμές και Τον ευχαριστώ. Έζησα υπέροχες στιγμές με τους δικούς μου, απόλαυσα το παιδί μου , διασκέδασα με τον άντρα και τους φίλους μας , απόλαυσα την ομορφιά της εξοχής, την αγκαλιά της θάλασσας , τη δροσερή αναπνοή της θαλασσινής αύρας, θαύμασα τη φύση.

Ταξίδεψα μέσα από υπέροχα βιβλία σ' άλλες εποχές , αναζήτησα τον εαυτό μου, παραμέρισα το εγώ μου, αναζήτησα τις πραγματικές μου ανάγκες, έβαλα καινούριους εφικτούς για εμένα στόχους και κάπου μέσα μου ίσως και να γαλήνεψα λιγάκι...

Βρήκα το κόλπο για κάθε αρνητικό να βρίσκω και κάτι θετικό όσο μικρό και αν είναι αυτό. Και να νοιώθω ευγνωμοσύνη για αυτό.

Θέλω να πιστεύω ότι , εύχομαι, προσεύχομαι να με βοηθήσει ο Θεός να μου δώσει δύναμη να αντιμετωπίσω και να εξαφανιστεί το σαράκι μου... Όπως εύχομαι να δώσει δύναμη, πίστη, αγάπη, χαρά, γαλήνια και αρμονία σ' όλον τον κόσμο.

Υστερόγραφο : Aγαπημένο μου alataki είδα το μήνυμα με το ενδιαφέρον σου και με συγκίνησες πολύ. Να'ξερες πόσες φορές άνοιξα και έκλεισα τον υπολογιστή μου. Σαν κάτι να μου κρατούσε το χέρι. Λες και είχε κλειδώσει η ψυχή μου. Μου θύμησα τις ταμπέλες στα καταστήματα "Κλειστό λόγω ανακαίνισης " :-)) Δε μπορούσα να γράψω τίποτα.

Σ' ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου.

Οι "μικρές" μου απολαύσεις

"Relax
Don't be tense. Enjoy life's pleasures"

- Το άρωμα του πεύκου

- Ένα απολαυστικό μπάνιο με ησυχία

- Το διάβασμα στη σιγαλιά της νύχτας

- Το πάφλασμα των κυμάτων

- Τα τζιτζίκια το μεσημέρι

- Το τρυφερό χάδι του άντρα μου

- Ο γρύλλος έξω από το παράθυρό μου

- Το δροσερό νερό της πηγής

- Ο καθαρός αέρας του βουνού

- Η μυρωδιά της μέντας

- Το αχνό φως των κεριών

- Μια κλασσική ασπρόμαυρη ταινία αργά το βράδυ

- Το βραδινό μπάνιο στη θάλασσα

- Το ψάρεμα το σούρουπο

- Η αγκαλιά του παιδιού μου

- Το μαγείρεμα για φίλους

- Ο καφές στην κουζίνα της κολλητής μου

- Η κλασσική μουσική

- Οι ωραίες μυρωδιές στο σπίτι

- Ο ήχος της βροχής όταν κοιμάμαι

- Το τρίξιμο της φωτιάς στο τζάκι

- Η συζήτηση με τις γειτόνισσες της μαμάς μου στα πεζούλια των σπιτιών

- Οι βραδιές στα σπίτια με φίλους

- Μια ζεστή σοκολάτα ένα χειμωνιάτικο πρωϊνό

- Το θρόϊσμα των φύλλων της λεύκας

- Το τιτίβισμα των χελιδονιών

- Μια παρτίδα δηλωτή κάτω από το πλατάνι

- Ο πρωϊνός καφές στην ησυχία του γραφείου

- Το χουχούλιασμα κάτω από το αφράτο πάπλωμα τα κρύα πρωϊνά του χειμώνα

-Ο μεσημεριανός υπνάκος

Αν το βρεις,να το πεις. Το ψάχνω και εγώ...

Συμβαίνουν την ίδια νύχτα, στην ίδια πόλη :





Kάποιος γνωρίζει τον έρωτα της ζωής του
Ένας πατέρας προσπαθεί να εξοικιώσει τα τρία παιδιά του με την ιδέα του θανάτου
Μια μάνα ετοιμάζεται για το μεγάλο της ταξίδι
Μια μάνα κρατάει για πρώτη φορά το παιδί της αγκαλιά

Δύο άνθρωποι ενώνουν για πάντα τις ζωές τους

Κάποιοι μπαίνουν για πρώτη φορά στο καινούριο υπέροχο σπίτι τους

Μια παρέα απολαμβάνει το φαγητό της με θέα την γαλήνια θάλασσα

Κάποιοι νέοι ξεφαντώνουν στο κυριλέ night club

Μια γριούλα κάθεται στο κατώφλι αγναντεύοντας μόνη το δρόμο της γειτονιάς της

Κάποιος κοιμάται σ’ ένα παγκάκι

Ένας νεαρός πουλάει κλεμμένα ρολόγια για ν’ εξασφαλίσει τη δόση του

Κάποιος φορτώνει applications στο καινούριο του iphone

Ένα παιδί γιορτάζει τα γενέθλιά του

Κάποιος αυτοκτονεί για τα χρέη του

Κάποιος εγκαινιάζει το καινούριο του σκάφος

Αυτά και τόσα άλλα...
Και εγώ αναρωτιέμαι : Γιατί;;;

Καταρρέω...

Καταρρέω. Ναι. Έτσι αισθάνομαι. Πνίγομαι. Δε μπορώ ν' ανασάνω. Συναισθήματα ανάμικτα. Οργή, λύπη, πόνο, απογοήτευση.

Που και που βλέπω μια αχτίδα φωτός. Ελπίζω ότι είναι ο ήλιος. Και μετά...ξανά σύννεφα.

Και εσύ εκεί. Αχτίδα φωτός. Λαμπυρίζεις ολόκληρη. Με προκαλείς να παίξω, να αστειευτώ μαζί σου. Αλλά εγώ που... Εκεί στο χάος μου.

Παλεύω με τα μανιασμένα κύματα. Μια θάλασσα η ψυχή μου. Ψάχνω να βρω γαλήνη. Να σου προσφέρω αυτό που χρειάζεσαι. Αυτό που πραγματικά έχεις ανάγκη.

Ανίκανη όμως . Έτσι αισθάνομαι. Εντελώς ανίκανη. Θέλω να χαθώ.

Έχω όμως αυτό το δικαίωμα; Να πάω που.

Που να αφήσω εσένα ζωή μου ; Εσύ εκεί. Με κοιτάς και προσπαθείς να καταλάβεις. Πως να καταλάβεις το κόσμο των μεγάλων; Είναι σκληρός.

Με προσκαλεί χαιρέκακα να παλέψω. Δεν έχω άλλες αντοχές... Έτσι τουλάχιστον νομίζω.

Και ενοχές. Ενοχές πολλές. Τι καλύτερο μπορώ να σου προσφέρω. Πως θα γίνω ότι καλύτερο για σένα.

Και απογοητεύομαι. Συχνά. Πολύ συχνά.

H προσωπική μου οδυνηρή εμπειρία των πανελλαδικών

Διάβαζα εφημερίδα από 41/2 ετών. Δεν πήγα παιδικό σταθμό, ούτε νηπιαγωγείο, ήμουν μοναχοπαίδι και η μεγαλύτερη χαρά μου ήταν να πηγαίνω στο σχολείο.

Αυτά μέχρι την Τετάρτη δημοτικού.

Απ' εκεί και πέρα με κούραζε αφάνταστα η παπαγαλία και το χειροτερό μου ήταν να μαθαίνω το μάθημα "απ' έξω και ανακατωτά" και να θυμάμαι μέχρι και το κόμμα. Αν το έλεγα μ' αλλη σειρά δεν τον ήξερα καλά και έπρεπε να το διαβάσω πάλι.

Παρόλα αυτά λάτρευα τα μαθηματικά, ειδικά την άλγεβρα, και αργότερα στο λύκειο, τ' αρχαία.

Τ' όνειρό μου από μικρή ήταν να γίνω γιατρός. Έπαιζα γιατρό και νοσοκόμες, έγραφα συνταγές , χάζευα με τις ώρες αποικίες με μούχλα και έφτιαχνα coctail "θαυματουργών"φαρμάκων με τα χάπια της γιαγιάς μου.
Όταν οι μεγάλοι με ρώταγαν τι θα γίνω όταν μεγαλώσω, η ερώτηση ήταν συνήθως κλειστού τύπου. "Τι σ' αρέσει γιατρός δικηγόρος , πολ. μηχανικός ή καθηγήτρια;"

Ε, έλεγα και εγώ γιατρός, που είχα μια ιδέα για το τι κάνει απ τα εμβόλια που έκανα, μέχρι που το έχαψα. Όταν μεγαλώσω λοιπόν θα γίνω γιατρός.

Όταν ήρθε ή ώρα να επιλέξω κατεύθυνση αποφάσισα χωρίς δεύτερη σκέψη Β΄δέσμη. Μέχρι τη Β λυκείου ήμουν η δεύτερη άριστη μαθήτρια όλων των τμημάτων. Στη Β' λυκείου αποφάσισα να πάω σε ειδικό σχολείο που έκανε από τη Β λυκείου τα μαθήματα της δέσμης.

Εκεί άρχισε ο Γολγοθάς μου.

Μαζί με τις ώρες παρακολούθησης στο σχολείο άρχισα και τετράωρα σε φροντιστήρια τ' απογεύματα γιατί οι καθηγητές στο σχολείο μας ρώταγαν ευθαρσώς "ποιος θα πει το παρακάτω" και όλη τους η προσοχή επικεντρωνόταν στα παιδιά που έκαναν ιδιαίτερα μαζί τους. Οι υπόλοιποι δεν υπήρχαμε.

Το βράδυ πτώμα. Που καιρός και όρεξη για διάβασμα. Δεν είχα βρει το κόλπο να τηρώ ισορροπίες και να τα προλαβαίνω όλα.

Στην Γ' Λυκείου το άγχος μου χτύπησε κόκκινο.

Καθόμουν και ξεφύλλιζα μ' αγωνία το βιβλίο και έκανα υπολογισμούς για το χρόνο που χρειαζόταν να ολοκληρωθεί η ύλη.

Άσκοπα δηλαδή ξόδευα τον ελάχιστο χρόνο που μου απέμεινε ν' αξιοποιήσω.

Το μόνο που με χαλάρωνε είναι να διαβάζω δοκίμια και να εξασκούμαι στην έκθεση.΄

Ο χρόνος των εξετάσεων πλησίαζε και εγώ δεν είχα προετοιμαστεί σωστά, καθόλου θ' έλεγα. Δεν είχα αξιοποιήσει το χρόνο μου, δεν είχα εκμεταλλευτεί τις δυνατοτητές μου και τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν και η αποτυχία μου ήταν θέμα χρόνου.

Πήγαινα σα πρόβατο στη σφαγή.

Η φροντίδα δε των γονιών μου μ' όλα τα υγιεινά φαγήτά, την υπερβολική συμπαράσταση και καλοσύνη με έφερνε όλο και σε πιο δύσκολη θέση. Θα υπήρχε άραγε αυτή η καλοσύνη κ' όταν θα ανακοίνωνταν τ' αποτελέσματα ;

Προπαραμονές εξετάσεων πήγα για μια ώρα στο σπίτι της "διπλανής μου" να διασταυρώσουμε τα sos θέματα σε μια ύστατη προσπάθεια. Τη διπλανή μου την είδα super άνετη δεδομένου της προσπάθειας που είχε κάνει και αυτή. Ήξερα πολύ καλά ότι ήταν και αυτή στην ίδια δυσμενή θέση.

Μόλις μ' είδε ζαλισμένη και πελαγωμένη μου είπε με super cool ύφος : "τι κάνεις έτσι; Θα γράψουμε και θα περάσουμε". "΄τι θα γράψουμε μωρέ της λέω είμαστε πολύ πιο πίσω στην προετοιμασία απ' τους άλλους. " " Μ' αυτά εδώ " μου απαντάει και μου δείχνει δύο τσιγάρα. "Τι είναι αυτά" τη ρωτάω καχύποπτα. "Μαριχουάνα" μου λέει , "Μου τ' 'εδωσε ένας φίλος και μου είπε να διαβάσω μια μέρα πριν την ύλη που έχουμε να δώσουμε και μέχρι το πρωί της επόμενης ημέρας θα τα θυμόμαστε όλα , και μου κλείνει συνομωτικά το μάτι.

Θεώρησα εντελώς ηλίθιο αυτό που μου έλεγε. Σηκώθηκα και έφυγα. Δεν ήθελα κάτι που δεν το άξιζα και περισσότερο δεν ήθελα άλλα μπλεξίματα.

Η προσπάθειά μου στις πανελλαδικές δεν ήταν μόνο δικό μου θέμα μόνο. Ήταν θέμα όλης της οικογένειας. Διακυβεβόταν το μέλλον όλων μας. Οι γονείς μου συμμερίζονταν το άγχος μου και το θεωρούσαν δεδομένο και εγώ πάλι αντιλαμβανόμουν τη δική τους αγωνία για το μέλλον του παιδιού τους και όχι μόνο. Απ' ότι φάνηκε κρινόταν εάν θα τους επιβράβευαν ή αν θα απολογούνταν στις αδιάκριτες και αρκετές φορές γεμάτες κακεντρέχεια, ερωτήσεις συγγενών και άλλων καλοθελητών.

Δυστυχώς θα τους απογοήτευα. Η αποτυχία στην περιπτωσή μου ήταν δεδομένη.

Την ημέρα των εξετάσεων σηκώθηκα πολύ νωρίς. Η καρδιά μου ήταν βαριά και το χάος απλωνόταν γύρω μου. Θηλιά να είχα περάσει στο λαιμό μου καλύτερα θα ένοιωθα.

Δε θυμάμαι καν τι μάθημα έδινα πρώτο. Είχα προετοιμαστεί ελάχιστα και αρνιόμουν να γράψω πεισματικά και τα λίγα που ήξερα. Άφησα να περάσει η πρώτη υποχρεωτική ώρα παραμονής και αφού πέρασα σηκώθηκα και έδωσα λευκή την κόλλα μου και έφυγα. Αυτό συνέβη με την φυσική, τη χημεία και τη βιολογία.

Στην έκθεση όμως το διασκέδασα. Βρήκα το θέμα ενδιαφέρον και απορροφήθηκα σχεδιάζοντας το σκελετό και συνθέτοντας το κείμενο. Εδώ χαμένο που χαμένο ήταν το παιχνίδι. Έγραφα για πάρτη μου και μου άρεσε.

Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων με βρήκε σε κάποια παραλία όπου κάναμε τις καλοκαιρινές μας διακοπές με τους γονείς μου. Την ανακοίνωση την είχα αναθέσει στην κολλητή μου αφηνοντάς της το τηλέφωνο του ξενοδοχείου που μέναμε.

Τους γονείς μου τους είχα προετοιμάσει να μην περιμένουν τίποτα αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Ήξερα ότι μέσα τους ήλπιζαν...

Η φίλη μου μόλις είδε τ' αποτελέσματα με πήρε τηλέφωνο όπως είχαμε κανονίσει. "Θέλεις να σου πω ;" ήταν η πρώτη της ερώτηση και αμέσως κατάλαβα ότι οι βαθμοί μου θύμιζαν ΠΡΟΠΟ." ΠΡΟΠΟ;" τη ρώτησε "ναι" μου απάντησε διστακτικά εκείνη.

"Στην έκθεση τι έκανα" ρώτησα με πραγματικό ενδιαφέρον. Όπως θα ρωτούσα εάν άρεσε ένας πίνακας που ζωγράφισα και όχι από άποψη εάν θα κρατούσα το μάθημα ή όχι.

"18" ήταν η απάντηση και με ικανοποίησε απόλυτα. Την ευχαρίστησα, έκλεισα το τηλέφωνο και πήγα κατευθείαν για ένα μακροβούτι με σκοπό να καθαρίσει το μυαλό μου και να πάρω δύναμη να το ανακοινώσω στους γονείς μου.

Μόλις συναντηθήκαμε τους ανακοίνωσα ψυχρά τ' αποτελέσματα και μπήκα στο δωμάτιο δείχνοντας ότι δεν είχα καμμία διάθεση για ζήτηση γύρω απ' αυτό .

Για αρκετό διάστημα δεν ειπώθηκε λέξη γύρω απ' αυτό παρά μόνο όταν μπήκε ο Οκτώβρης και μου είπαν ότι καλό θα ήταν να ξαναπροσπαθήσω. Το λάθος μου τότε ήταν ότι δέχτηκα ενώ κατα βάθος μέσα μου δεν ήμουν έτοιμη να αντιμετωπίσω πάλι τον ίδιο εφιάλτη.Επιπλέον ένοιωθα ακόμα μεγαλύτερη αποστροφή γι' αυτό το είδος τις εξετάσεις.

Όταν έφτασε ο καιρός της δεύτερης προσπάθειας τα'χασα εντελώς. Ήμουν τελείως σε απόγνωση. Έκλαιγα συνέχεια και έτρεμα σα το ψάρι.Είπα στους γονείς μου ότι δεν ήθελα να δώσω εξετάσεις.

Το χειρότερο ήταν ότι για πρώτη φορά στη ζωή μου είδα τον πατέρα μου να κλαίει σα μικρό παιδί. Μια μέρα πριν.Όχι για την άρνησή μου να δώσω εξετάσεις και ότι συνεπαγόταν αυτό αλλά για το ότι πλέον φοβόταν για την υγεία μου. Στο σπίτι είχαμε "κηδεία".

Δεν πήγα.

Την τρίτη χρονιά άρχισα ιταλικά και έκανα επαναλήψεις για να ξαναδώσω. Μη με ρωτήσει κανείς πως το αποφάσισα, γιατί δεν το είχα αποφασίσει και γιατί πλέον η στάση μου απέναντι στη ζωή ήταν εντελώς παθητική.

Πήγα και έδωσα μόνο το βασικό που ήταν η βιολογία. Χρειαζόμουν ένα 13 για να γίνω δεκτή από το Ιταλικό πανεπιστήμιο. Το πήρα. Τ' άλλα δύο μαθήματα και αυτή τη χρονιά αρνήθηκα να τα δώσω.

Πλέον μου είχε φύγει κάθε όρεξη για σπουδές και η γνωριμία μου με κάτι αιωνόβιους φοιτητές εξ Ιταλίας με έβαλε σε σκέψεις. Το ιταλικό σύστημα δεν ήταν του χαρακτήρα μου. Χωρίς κανένα μοχλό δημιουργικής πίεσης δεν πίστευα ότι θα τα κατάφερνα. Επιπλέον δεν ήθελα να ρισκάρω χρόνο, χρήμα και να βάλω τη ψυχολογία μου σε ακόμα πιο δυσμενή θέση φορτωνοντάς μου μία ακόμη αποτυχία.

Εντελώς τυχαία από κάποιο θείο μου -ιδιαίτερα σεβαστό με υψηλή μόρφωση και καριέρα διεθνών προδιαγραφών ενημερώθηκα για το αμερικανικό κολλέγιο και το σύστημα που ακολουθούσε. Το ότι υπήρχε ο φόβος να σε διώξουν εάν δεν υπήρχε ικανοποιητική απόδοση και μάλιστα από τις αρχές των σπουδών ήταν μια δικλείδα ασφαλείας για εμένα. Αποφάσισα έτσι να σπουδάσω οικονομικά και να ακολουθήσω τ' επάγγελμα του θείου μου.

Η αλήθεια είναι ότι και πάλι πήγαινα στα τυφλά για το μόνο λόγο του ότι δεν ήθελα να γίνω "κούτσουρο απελέκητο" που έλεγε η γιαγιά μου.

Το όνειρο του γιατρού που είχα πάντα, το εγκατέλειψα. Η πληγή μου μέσα αιμορραγούσε και δεν ήταν σωστό να τη σκαλίζω άλλο. Έπρεπε με κάποιο τρόπο να επιβιώσω.

Άρχισα εντατικά αγγλικά για να πάρω το πτυχίο της γλώσσας που ήταν προαπαιτούμενο.

Όλον αυτό το χρόνο ήμουν ένας ζωντανός νεκρός. Ένα ζόμπι. Με το ζόρι έτρωγα, κοιμόμουν ατελείωτες ώρες, δεν έβγαινε σχεδόν ποτέ έξω , κλεινόμουν με τις ώρες στο δωματιό μου και έκλαιγα απαρηγόρητα. Άρχισα να έχω ισχυρή πίστη στο Θεό. Δεν είχα από που αλλού να πιαστώ.

Μια μέρα σηκώθηκα και λες και η σκέψη μου είχε κάνει στροφή 180 μοιρών. Αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου , να επιβιώσω και να είμαι ευγνώμων που η ζωή μου έδινε άλλη μια ευκαιρία. Άρχισα να μη στηρίζομαι στη γνώμη των άλλων και να αφουγκράζομαι τον εαυτό μου.

Με δέχτηκαν στο κολλέγιο. Όταν διάβαζα την επιστολή που με ενημέρωναν ότι έγινα δεκτή άρχισα να κλαίω με λυγμούς, έτρεμα από το κλάμα. Μέχρι τότε δε μπορούσα να φανταστώ ότι κάποιος πλαντάζει στο κλάμα από χαρά. Ταυτόχρονα όμως ένοιωθα ικανοποίηση και δικαίωση. Ξόρκιζα τους χειρότερους φόβους μου και ανασφαλειές μου.

Είχα την τύχη σχεδόν τα πρώτα 2 χρόνια ν' ακολουθήσω το πρόγραμμα "Γενικής Επιμόρφωσης". Κάναμε κάποια βασικά μαθήματα της κατεύθυνσης που είχαμε διαλέξει αλλά έπρεπε να κάνουμε μαθήματα απ' άλλες επιστήμες και τέχνες έτσι ώστε σαν άνθρωποι και πολίτες να αποκτήσουμε κάποιες βασικές γνώσης και αντίληψη των πραγμάτων.

Ο τρόπος διδασκαλίας με υπερσύγχρονα για την εποχή μέσα ήταν καταπληκτικός καθώς επίσης και ο τρόπος των εξετάσεων. Ενθάρρυνε την κριτική και αναλυτική σκέψη και η όλη προσπάθεια δεν κρινόταν από τρεις ώρες αλλά με τη διαδικασία εξετάσεων ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Ήμουν εντυπωσιασμένη. Με ξετρέλανε. Ήμουν από τις πιο επιμελείς φοιτήτριες . Οι παρακολουθήσεις ήταν απόλαυση και οι εξετάσεις πρόκληση.

Άρχισα να αισθάνομαι κάποια και να τα βρίσκω σιγά σιγά με τον εαυτό μου. Επιπλέον το περιβάλλον του κολλεγίου, τα facilities και η αισθητική ήταν πραγματική απόλαυση για όποιον τα ζούσε. Και ένοιωθα πολύ τυχερή για αυτό.

Δεν κρύβω όμως ότι στο πίσω μέρος του μυαλού μου είχα ότι αφού εξασφάλιζα κάτι θα έβρισκα ένα τρόπο στο μέλλον να σπουδάσω ιατρική και μου είχε μείνει απωθημένο.

Μέσα από τα μαθήματα γενικής εκπαίδευσης γνώρισα το Marketing. Το λάτρεψα.

Αποφάσισα ότι θ' άλλαζα κατεύθυνση από οικονομικά σε Marketing. Επιτέλους ένοιωσα ευτυχισμένη. Ήξερα τι λάτρευα να κάνω. Και θα το κρατούσα μόνο για μένα. Αποφάσισα να μην πω πουθενά τίποτα...

Δεν υπήρχε λόγος ν' ανησυχήσουν και επιπλέον δεν είχαν ιδέα τι είναι Marketing. Τι να καθόμουν να τους εξηγώ...

Στην αποφοίτησή μου τους ανακοίνωσα τι είχα σπουδάσει. Ο πατέρας μου είπε "δεν ξέρω τι είναι αυτό αλλά χαίρομαι που σ' αρέσει. Βέβαια έβαλε και ο θείος μου το χεράκι του λέγοντάς τους ότι δε θα έπρεπε να ανησυχούν γιατί είναι ένα από τα μελλοντικά επαγγέλματα που θα έχουν μεγάλη απήχηση. Η δε μαμά μου εντελώς αφελώς με ρώτησε "και τώρα παιδάκι μου που θα δουλεύεις σε supermarket;" Βέβαια της έφτανε που είχα ένα χαρτί στα χέρια μου.

Η πρώτη μου δουλειά ήταν σε εφημερίδα και η δεύτερη σ΄ εταιρία κινητής τηλεφωνίας όταν ακόμη τα κινητά μετριούνταν στα δάχτυλα.

Σε λίγα χρόνια απέκτησα εντελώς τίμια υψηλούς τίτλους και αποδοχές και μια ζωή που πολύ θα ζήλευαν. Με ταξίδια, συναδέλφους σ' όλο το κόσμο και μια δουλειά χόμπυ κάθε project ήταν προσωπικό μου στοίχημα και γέμιζε όλο μου το είναι. Ακόμη με συνεπαίρνει με την ίδια ένταση.

Αυτό που σπούδασα μου χρησίμευσε όχι μόνο στον επαγγελματικό τομέα αλλά και στο προσωπικό.

Και όλα αυτά τ' οφείλω σε τρία πράγματα : Πρώτον, γιατί ήμουν αρκετά τυχερή που είχα τους γονείς μου να με στηρίζουν. Δεύτερον, σ' ένα σύστημα που σεβάστηκε τη διαφορετικότητα της προσωπικότητάς μου και μου έδωσε το δικαίωμα της επιλογής και της χρήσιμης γνώσης και με προετοίμασε σωστό να βγω στον επαγγελματικό στίβο και τρίτον, σ' ένα σάπιο σύστημα που αφού δε με σκότωσε μ' έκανε σίγουρα πιο δυνατή.

Ένα όμως απωθημένο κουβαλούσα για πολλά χρόνια και ίσως και να το κουβαλάω ακόμη : Που δε μου δόθηκε η ευκαιρία να συστηθώ με την Ιατρική για να διαπιστώσω εάν θα μου άρεσε ή όχι.

Στο μυαλό μου δύο φιλοσοφικές σκέψεις : "Η ζωή είναι σαν τον ορίζοντα. Σου δείχνει χίλιες δυο κατευθύνσεις που στις επαληθεύει και τις διαψεύδει ταυτόχρονα", Πασκάλ Πρικνέρ και "Ν' ενεργείς θετικά, να προβλέπεις τ' αρνητικά, να μην περιμένεις τίποτα", Ρόζαμουντ Πίλτσερ.

Το γαλατάκι του Θεού;;; Το γάλα και ο μύθος ;;; (part 2)

"... H οστεοπόρωση είναι μια ασθένεια που επιφέρει εξασθένιση και χαρακτηρίζεται από χαμηλή μάζα οστών και την επιδείνωση του ιστού των οστών.

Πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν ακόμη ότι έχουν την ασθένεια αυτή έως ότου εμφανιστεί ένα σπάσιμο κοκκάλων.

Η μία στις δύο γυναίκες μετά την ηλικία των 50, και ένας στου οκτώ άνδρες θα δοκιμάσει ένα σπάσιμο που σχετίζεται με την οστεοπόρωση.

Η γαλακτοκομική βιομηχανία πληρώνει τεράστιους αριθμούς διαιτολόγων, γιατρών, ερευνητών για να προωθήσει τα γαλακτοκομικά και ξοδεύει περισσότερα από 300$ εκατομμύρια ετησίως σε ενθνικό επίπεδο για να διατηρήσει μαι αγορά για τα προϊόντα της.

Η γαλακτοκομική βιομηχανία έχει δεισδύσει στα σχολεία, έχει εξαγοράσει αστέρια αθλητισμού, προσωπικότητες, και πολιτικούς και προωθεί συνεχώς μια ατζέντα βασισμένη στο κέρδος παρά στη δημόσια υγεία.

Η ΑΡΧΙΚΗ ΑΙΤΙΑ

είναι η υψηλή σε πρωτεϊνη διατροφή που οι περισσότεροι Αμερικανοί καταναλώνουν σήμερα.

Οι περισσότεροι από τους λαούς της υφηλίου δεν καταναλώνουν γάλα αγελάδας, και όμως το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου δε δοκιμάζει τα υψηλά ποσοστά οστεοπόρωσης που βρίσκονται στη δύση.

Στις ασιατικές χώρες, πχ όπου η κατανάλωση γαλακτοκομικών είναι χαμηλή (και που οι γυναίκες τείνουν να είναι λεπτές και με μικρά κόκκαλα, παγκοσμίως αποδεκτοί παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση), τα ποσοστά σπασίματος είναι πολύ χαμηλότερα από ότι είναι στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις Σκανδιναβικές χώρες, όπου η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων είναι αρκετά μεγαλύτερη.

ΕΞΕΤΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ- ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ YALE

Αφού εξέτασαν 34 δημοσιευμένες μελέτες σε 16 χώρες, διαπίστωσαν ότι οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης-συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Σουηδίας και της Φιλανδίας-είναι εκείνες στις οποίες οι άνθρωποι καταναλώνουν περισσότερο κρέας, γάλα και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Αυτή η μελέτη επίσης έδειξε ότι αφρικανοί Αμερικανοί που καταναλώνουν κατά μέσον όρο, περισσότερα από 1000 mg ασβεστίου ανά ήμέρα , είναι 9 φορές πιθανότερο να πάθουν σπάσιμο των ισχίων από ότι είναι οι νοτιοαφρικανικοί Μαύροι, των οποίων η καθημερινή πρόσληψη ασβεστίου είναι μόνο 196 mg.

Οι άνθρωποι που καταναλώνουν περισσότερο ασβέστιο έχουν τα πιο αδύνατα κόκκαλα και τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης...

Η ΜΕΛΕΤΗ ΟΡΟΣΗΜΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΟΥ ΧΑΡΒΑΡΝΤ

που παρακολούθησε 78.000 γυναίκες στη διάρκεια 12 ετών, διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που κατανάλωσαν το περισσότερο ασβέστιο από τα γαλακτοκομικά τρόφιμα έσπασαν περισσότερα κόκκαλα από εκείνες που έπιναν σπάνια γάλα. Αυτός ο αυξανόμενος κίνδυνος σπασίματος ισχίων συνδέθηκε με το γαλακτοκομικό ασβέστιο.

Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2001), βρήκε ότι:

" ΟΙ γυναίκες που έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεϊνης τους από ζωϊκές πηγές είχαν 3 φορές το ποσοστό απώλειας κοκκάλων και 3,7 φορές το ποσοστό σπασιμάτων ισχίων των γυναικών που έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεϊνης τους από φυτικές πηγές."

Η ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ

Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2000) διαπίστωσε ότι η μεγάλη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών έχουν θετική επίδραση στην υγεία των οστών ενώ η γαλακτοκομική κατανάλωση όχι.

Η απορρόφηση ασβεστίου από το γάλα είναι περίπου 30% ενώ οι αριθμοί για μπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών, σινάπι, ρέβες, κατσαρό λάχανο και μερικά άλλα φυλλώδη πράσινα λαχανικά κυμαίνονται μεταξύ 40% και 64%.

Απώλεια ασβεστίου : O διατροφολόγος ερευνητής Robert P. Heaney διαπίστωσε ότι καθώς η κατανάλωση πρωτεϊνης αυξάνεται, εξ ισου αυξάνεται το ποσό ασβεστίου που χάνεται στα ούρα.

ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΩ ΓΕΡΑ ΚΟΚΚΑΛΑ;

• Να εξαλείψετε τη ζωική πρωτεϊνη



• Όχι κατανάλωση οινοπνεύματος (το οινόπνευμα είναι τοξικό για τα κύτταρα που σχηματίζουν τα οστά και εμποδίζει την απορρόφηση ασβεστίου)



• Όχι στο αλάτι (το νάτριο τραβάει το ασβέστιο από τα κόκκαλα)



• Να παίρνετε αρκετή βιταμίνη D (εάν δεν ξοδεύετε κάποιο διάστημα στον ήλιο , να τρώτε τα κατάλληλα τρόφιμα)



• Μην καπνίζετε (μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που καπνίζουν έχουν 5 έως 10% λιγότερη πυκνότητα οστών στην εμμηνόπαυση από αυτές που δεν καπνίζουν.



• Να κάνετε αρκετή άσκηση. Συνεισφέρει στην οικοδόμηση γερών οστών.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Το να πίνει κανείς γάλα χτίζει τα κέρδη των γαλακτοκομικών εταιρειών, αλλά όπως δείχνουν οι παραπάνω μελέτες θα βλάψει τα οστά σας παρά θα τα βοηθήσει.

Και τα γαλακτοκομικά τρόφιμα συνδέονται με διάφορα προβλήματα όπως μεταξύ άλλων παχυσαρκίας, καρδιακών παθήσεων και καρκίνου.

Μπορούν επίσης να αναπτύξουν άλλα προβλήματα όπως η διαταραχή της προσοχής , οι μαθησιακές δυσκολίες, ευαισθησία στις μολύνσεις και διαταραχές του συκωτιού.

Επίσης είναι πιθανό να είναι μολυσμένα με επίπεδα ιχνών και άλλων χημικών ουσιών. συμπεριλαμβανόμενης της διοξίνης, μιας από τις ισχυρότερες τοξικές ουσίες .

ΠΗΓΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ

Οι υγιέστερες πηγές ασβεστίου είναι τα πράσινα φυλλώση λαχανικά και όσπρια.

Δε χρειάζεται να φάτε τεράστιες ποσότητες λαχανικών ή φασολιών για να πάρετε αρκετό ασβέστιο αλλά να περιλαμβάνετε και τα δύο στον κανονικό προγραμματισμό των διατροφικών σας επιλογών.

Εάν ψάχνετε για πρόσθετο ασβέστιο, οι χυμοί γκρέιπφρουτ, πορτοκαλιού, μήλου είναι πολύ καλές.

Δεν έχει περισσότερο νόημα για τους ανθρώπους να καταναλώνουν το μητρικό γάλα αγελάδων απ' 'ότι να καταναλώσουν το μητρικό γάλα αρουραίων, γάτων, σκυλιών ή οποιουδήποτε άλλου θηλαστικού.

Η φύση δημιούργησε το ανθρώπινο μητρικό γάλα για τα μωρά , το μητρικό γάλα των αγελάδων για τα μοσχαράκια κ.ο

Ο μακαρίτης Dr. Benjamin Spock, στο βιβλίο του "Η μέριμνα μωρών και παίδων " - το πιο καλοπουλημένο βιβλίο στις ΗΠΑ στη διάρκεια των προηγούμενων 50 ετών), αφού συστήσει ότι κανένας δεν πρέπει να καταναλώνει γάλα αγελάδας και καταχωρώντας ένα πλήθος δεινών που συνδέονται με την κατανάλωση γάλακτος (καρδιακές παθήσεις, καρκίνος και παχυσαρκία, αντιβιοτικό υπόλειμμα, ανεπάρκεια σιδήρου, άσθμα, μολύνσεις αυτιών, παθήσεις του δέρματος, πόνοι στομάχου, φούσκωμα και διάρροια), ολοκληρώνει :

"Στη φύση, τα ζώα δεν πίνουν γάλα μετά από τη νηπιακή ηλικία και αυτό είναι το κανονικό και για τους ανθρώπους . Τα παιδιά μένουν στην καλύτερη ισορροπία ασβεστίου όταν η πρωτεϊνη τους προέρχεται από φυτικές πηγές ". Ο Dr Spock συστήνει το ανθρώπινο μητρικό γάλα για τα παιδιά έτσι όπως έχει προορίσει η φύση.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ

Ο Dr T. Colin Campbell, ο παγκόσμια κορυφαίος επιδημιολόγος ερευνητής στον τομέα της διατροφής και της υγείας, λέει :

"Οι άνθρωποι των γαλακτοκομικών εταιριών από τη δεκαετία του '20, έχουν επιτύχει πάρα πολλά στην καλλιέργεια ενός περιβάλλοντος μέσα ουσιαστικά σ' όλα τα τμήματα της κοινωνίας , από την έρευνα και την εκπαίδευση έως τις δημόσιες σχέσεις και την πολιτική για να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι το γάλα της αγελάδας και τα προϊόντα του είναι μάννα εξ ουρανού.

Μην κάνετε κανένα λάθος σχετικά μ' αυτό. Η γαλακτοκομική βιομηχανία ουσιαστικά είχε και έχει τον πλήρρη έλεγχο μεγάλου όγκου πληροφορίας για τη δημόσια υγεία. Ο συσχετισμός μεταξύ της πρόσληψης ζωικών ποσοστών πρωτεϊνης και σπασίματος εμφανίζεται να είναι τόσο ισχυρός όσο και η ένωση μεταξύ καπνίσματος και καρκίνου των πνευμόνων".

ΤΟ ΓΑΛΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΙΝΑ ή ΣΥΝΘΕΤΟ ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΑ

Το γάλα της αγελάδας μπορεί να προκαλέσει στα παιδιά χρόνια καταρροή και βήχα (λόγω της έκκρισης βλέννας που προκαλεί), ερεθισμένο λαιμό, αναιμία, αλλεργίες και διαβήτη μακροπρόθεσμα και να κάνει τα παιδιά επιρρεπή για παχυσαρκία και καρδιακές παθήσεις τον αριθμό ένα αιτία θανάτου στην Αμερική.

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα μπορούν να προκαλέσουν οστεοπόρωση και όχι να την αποτρέψουν.

Το γάλα αγελάδας είναι η υπ' αριθμόν ένα πηγή αλλεργιών στα παιδιά και η έρευνα συνδέει την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων με κολικούς, αυτισμό, χρόνιες μολύνσεις αυτιών, διαβήτη (τύπος 1, ή "νεανικό ξεκίνημα διαβήτη"), ακμή, παχυσαρκία, δυσκοιλιότητα, βλέννα και ποικίλες άλλες ασθένειες.

Τα ουσιαστικά λίπη που απαιτούνται για την ανάπτυξη του εγκεφάλου βρίσκονται στα φυτικά έλαια. Το γάλα είναι πολύ χαμηλό σε αυτά τα ουσιαστικά λίπη και υψηλό σε κορεσμένα λίπη που ενθαρρύνουν τα προβλήματα βουλώματος αρτηριών και βάρους καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν.

Οι άνθρωποι είναι τα μόνα πλάσματα στη γη που πίνουν το γάλα από τη μητέρα ενός άλλου είδους. Είναι αφύσικο για ένα παιδί να πίνει γάλα αγελάδας όπως είναι για ένα σκυλί να πίνει γάλα καμηλοπάρδαλης. Τα παιδιά δεν έχουν καμμία θρεπτική απαίτηση για γάλα αγελάδας και μεγαλώνουν υγιεί και ισχυρά και χωρίς αυτό.

ΤΟ ΓΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ...ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ:

Στα εκτροφεία όπου οι αγελάδες στοιβάζονται σε τεράστια υπόστεγα, χρησιμοποιούνται ώς μηχανές γάλακτος. Μετο γενετικό χειρισμό και τις εντατικές τεχνολογίες παραγωγής είναι σύνηθες για τις σύγχρονες αγελάδες να παράγουν 50 κιλά γάλα ημερησίως(10 φορές περισσότερο απ' όσο θα παρήγαν στη φύση). Για να κρατήσουν την παραγωγή όσο το δυνατό υψηότερη, γονιμοποιούν τεχνητά τις αγελάδες κάθε έτος. Οι ορμόνες αύξησης και τα αφύσικα προγράμματα αρμέγματος αναγκάζουν τις θηλές των αγελάδων να πονούν και να γίνουν τόσο βαριές που σέρνονται μερικές φορές στο έδαφος με συνέπεια τις συχνές μολυνσεις και την κατάχρηση αντιβιοτικών.

Τ' αρσενικά μοσχαράκια , τα "υποπροϊόντα της γαλακτοβιομηχανίας" υπομένουν 14 έως 17 εβδομάδες βασανιστηρίου σε κλουβιά τόσο μικρά που δεν μπορούν να γυρίσουν ακόμη και γύρω.

Τα θηλυκά αντικαθιστούν τις παλαιές καταπονημένες μητέρες τους ή θανατώνονται μετά τη γέννηση για την πυτιά στα στομάχια τους (ένα συστατικό των περισσοτέρων εμπορικών τυριών). Κρατιούνται συχνά σε μικροσκοπικά κλουβιά ή δένονται στους στάβλους για τους πρώτους μήνες της ζωής τους μόνο για να μεγαλώσουν μέχρι να γίνουν "μηχανές γάλακτος" όπως οι μητέρες τους.

ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΣΒΕΣΤΙΟ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΡΟΦΙΜΑ

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα προάγονται ως πηγή ασβεστίου αλλά πολλά φυτικά τρόφιμα είναι πλούσια σε αυτό το στοιχείο. Στις ΗΠΑ συστήνουν από 800-12000mg /ημέρα

Αριθμοί ανά 100 γραμμάρια, μονάδα mg

Λαχανικά :Μπρόκολο 246, Κάρδαμο 90, Σπανάκι 83, Κατσαρό λάχανο 74, Μαιντανός 61.

Οσπρια :Ρεβύθια 75, Φασόλια 70

Λαχανικά Θάλασσας :Agar Agar 400, Hijiki 1400, Kombu 800, Nori 400, Wakame 1300

Σπόροι /ξηροί καρποί :Σπόροι σουσαμιού 331, φουντούκια 60, ηλιόσποροι 40.

Γαλακτοκομικά τρόφιμα:Tυρι 100, γάλα αγελάδας 28, αυγά 27"

.............................................................................................................................................................

Σκέφτομαι διαβάζοντας και το δεύτερο μέρος: Άντε βγάλε άκρη. Μη το ένα, μη το άλλο πως να βγάλουμε άκρη. Σε μια συζήτηση πρόσφατα για το θέμα των γαλακτοκομικών προϊόντων μου είπαν ότι εάν κάποιος θέλει να πίνει γάλα το καλύτερο είναι το κατσικίσιο.

Αυτό που μ' ανησυχεί πιο πολύ είναι όλα αυτά τα φάρμακα και οι ορμόνες που συνοδεύουν τα φαγητά μας, μη πω καλύτερα που αποτελούν το κύριο πιάτο μας. Και αναρωτιέμαι : H έκφραση "υγειινή διατροφή" συνεχίζει να υφίσταται ή ανήκει πια στη σφαίρα της φαντασίας?

Το γαλατάκι του Θεού;;; Το γάλα και ο μύθος;;; (part 1)

H κόρη μου από πολύ μικρή ( 1,5 ετών )έκοψε το γάλα. Δε θέλει να το βλέπει!!! Μπορεί να μου έμοιασε σ' αυτό. Και εγώ δεν ήθελα ούτε να το δω ούτε να το μυρίσω. Σα μάνα όμως νοιώθω πολύ άσχημα που το παιδί μου δεν πίνει γάλα. Προσπαθώ να της το αναπληρώνω μ' άλλα γαλακτομικά όπως γιαούρτι, τυριά κ.α. που ευτυχώς της αρέσουν πολύ.

Επειδή είμαι αρκετά αγχωτική όσον αφορά το παιδί άρχισα να συζητάω το θέμα με γνωστούς ένας εκ των οποίων μου έστειλε το ακόλουθο presentation to οποίο με θορύβησε πολύ και ψάχνω να βρω μια άκρη :
(Eπειδή έχει αρκετή πληροφορία αναρτώ σήμερα το πρώτο μέρος)


http://milksucks.com/

"Η οστεοπόρωση, το γάλα και ένας σύγχρονος μύθος !!!, ;;;
52% των θερμίδων από γαλακτοκομικά

Σύμφωνα με το USDA, το 1994 ο μέσος Αμερικανός κατανάλωσε :
265 kgr γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα
178 κιλά λαχανικά
54 κιλά φρούτα
90 κιλά κρέας και
87 κιλά προϊόντων που περιέχουν αλεύρι και δημητριακά.
Fruit about 3%
Vegies about 8%
Meat about 17%
Grains about 20%

Diary : About 52% of daily calories !!!

Ξέρατε ότι:
* Το γάλα είναι η βάση των καρδιακών παθήσεων
Το γάλα είναι ο λόγος που 1 στις 6 αμερικανίδες θα αναπτύξει καρκίνο του μαστού
25 εκατομμύρια αμερικανίδες μετά την ηλικία των 40 έχουν εντοπιστεί με αναπηρική αρθρίτιδα και οστεοπόρωση.. Αυτές έχουν πιει παραπάνω από 1 κιλό γάλα ανά ημέρα για ολόκληρη τη ζωή τους.
Το ασβέστιο στο γάλα δεν απορροφάται επαρκώς και η κατανάλωση γάλακτος είναι η αιτία της οστεοπόρωσης.
60% των γαλακτομικών αγελάδων της Αμερικής έχουν τον ιό της λευχαιμίας. Είναι σωστό να τρώγεται η σάρκα ή το γάλα από τα ασθενεί ζώα;;;

Η ΤΕΛΕΙΑ ΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ;;;. ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΝΩΜΗ !

Το γάλα της αγελάδας είναι ειδική τροφή για τα μοσχαράκια. Δεν επιτρέπεται να πίνεται από ανθρώπους όπως επίσης και το γάλα άλλων θηλαστικών.

Το γάλα είναι αρμόδιο για τις αλλεργίες, κολικούς, την κολίτιδα, πόνο στο αυτί, κρυολογήματα και τη συμφόρηση στα μικρά παιδιά.
Η έρευνα δίχνει ότι μια βοοειδής πρωτεϊνη στο γάλα καταστρέφει τα κύτταρα β του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη, προκαλώντας to διαβήτη.

ΓΑΛΑ : ΕΝΑ ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ
Κάθε γουλιά γάλα περιέχει : αυξητική ορμόνη, λιπαρά, χοληστερόλη, αλλεργιογόνες πρωτεϊνες, εντομοκτόνα, αίμα, πύον, αντιβιοτικά, βακτηρίδια, ιούς κ.α.

ΜΥΘΟΣ ΓΑΛΑΚΤΟΣ #1 : Το γάλα βοηθά να χτιστούν γερά κόκκαλα.
Οι γονείς περνούν αυτό το μύθο στα παιδιά τους και οι παραπληροφορημένοι διατροφολόγοι τον ενισχύουν.

Το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποδυναμώνουν τα κόκκαλα και επιταχύνουν την οστεοπόρωση. Η κατανάλωση γάλακτος προκαλεί αυτό που διαφημίζεται ότι δήθεν αποτρέπει.

Η οστεοπόρωση προκύπτει από την απώλεια ασβεστίου και όχι από την ανεπαρκή πρόσληψη ασβεστίου.
Και τα γαλακτοκομικά προϊόντα λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε πρωτείνη προωθούν την απώλεια ασβεστίου.
Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η υψηλή κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων συνδέται με τα υψηλά ποσοστά οστεοπόρωσης.

Γι' αυτό : ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΓΕΡΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΜΗΝ ΠΙΝΕΤΕ ΓΑΛΑ!

ΜΥΘΟΣ #2 : Το γάλα είναι το κορυφαίο ποτό υγείας

Τρώγωντας φρούτα, λαχανικά και ολόκληρα σιτηρά έχει τεκμηριωθεί ότι χαμηλώνεις τον κίνδυνο καρδιακών, την υψηλή πίεση αίματος και τον καρκίνο.
Τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι σαφώς αιτία της οστεοπόρωσης, των καρδιακών παθήσεων, της παχυσαρκίας , του καρκίνου, των αλλεργιών και του διαβήτη. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα δεν έχουν καμμία σχέση με " υγεία ". Η σχέση τους με τις καρδιακές παθήσεις είναι ιδιαιτέρως ισχυρή.

Ο William B. Grant, ph. Δ., συνοψίζει τις αυξανόμενες αποδείξεις ότι και το γάλα χωρίς λιπαρά είναι επίσης σημαντικός φορέας για τις καρδιακές παθήσεις. Το γάλα χωρίς λιπαρά είναι ιδιαιτέρως χαμηλό στις βιταμίνες β. Ο μεταβολισμός της πρωτείνης του γάλακτος ελλείψει των βιταμινών β συμβάλει στην συγκέντρωση homocysteine, ένας δείκτης για τις καρδιακές παθήσεις.

ΜΥΘΟΣ #3 : Το γάλα είναι απαραίτητο για τα παιδιά που μεγαλώνουν.
Τρεις λόγοι που το γάλα και τα παιδιά δεν πάνε μαζί.
Κατ' αρχάς το γάλα είναι η κύρια αιτίας της ανεπάρκειας σιδήρου αναιμίας στα νήπια και η αμερικάνικη ακαδημία παιδιατρικής αποθαρρύνει τώρα το δόσιμο γάλακτος στα παιδιά πριν τα πρώτα τους γενέθλια.
Δεύτερον, έχει αποδειχτεί ότι η κατανάλωση γάλακτος κατά την παιδική ηλικία συμβάλλει στην ανάπτυξη του διαβήτη τύπος - 1. Ορισμένες πρωτείνες στο γάλα μοιάζουν με τα κύτταρα β του παγκρέατος που εκκρίνουν την ινσουλίνη. Σε ορισμένες περιπτώσεις το ανοσοποιητικό σύστημα κάνει αντισώματα ενάντια στην πρωτείνη γάλακτος που εσφαλμένα επιτίθεντε και καταστρέφουν τα κύτταρα β.

Τρίτον , οι αλλεργίες γάλακτος είναι πολυ κοινές στα παιδιά και προκαλούν τα προβλήματα ιγμοροίων, διάρροια, δυσκοιλιότητα και κούραση. Είναι μια κύρια αιτία των χρόνιων μολύνσεων αυτιών που μολύνουν μέχρι 40% όλων των παιδιών κάτω της ηλικίας των 6 ετών.

Οι αλλεργίες γάλακτος συνδέονται επίσης με τα προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά και με την ενοχλητική άνοδο του άσθματος της παιδικής ηλικίας.(Οι αλλεργίες γάλακτος είναι εξίσου κοινές στους ενηλίκους με παρόμοια συμπτώματα).

ΜΥΘΟΣ #4 : Το γάλα είναι καθαρό και θρεπτικό.
Σα να μην ήταν ήδη κακό από μόνο του το γάλα, ο χημικός γίγαντας η MONSANTO και η FDA το έκαναν ακόμη χειρότερο. Το 1994 η FDA ενέκρινε τη χρήση του recombinant bovine somatotropine (rbST) μια γενετικά κατασκευασμένη ορμόνη από τη MONSANTO που αυξάνει την παραγωγή γάλακτος από τις αγελάδες 10%-25%. Το γάλα από τις αγελάδες που αντιμετωπίζεται με rbST περιέχει ανεβασμένα επίπεδα insulin- like growth factor- I (IGF-Ι) ένας από τους ισχυρότερους αυξητικούς παράγοντες που προσδιορίστηκαν ποτέ.

Το (IGF-I) εμφανίζεται και στις αγελάδες και στους ανθρώπους και είναι ίδιος μεταξύ των δύο αυτών ειδών. Ενώ ο (IGF-I) δεν προκαλεί καρκίνο υποκινεί σίγουρα την αύξησή του. Οι πρόσφατες μελέτες έχουν βρεί μια 7πλάσια αύξηση στον κίνδυνο για ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού σε γυναίκες και μια 4πλη αύξηση στο προστατικό καρκίνο στους άνδρες με τα πιο υψηλά επίπεδα. Η rbST αυξάνει τις μολύνσεις στους μαστούς των αγελάδων. Επομένως, στις αγελάδες που θεραπεύονται με rbST ΄δίνονται περισσότερα αντιβιοτικά και τα υψηλότερα ίχνη αυτών των φαρμάκων καθώς και πύον και βακτηρίδια από τους μολυσμένους μαστούς βρίσκονται στο γάλα τους.
Ο μύθος ότι η οστεοπόρωση προκαλείται από την ανεπάρκεια ασβεστίου δημιουργήθηκε για να πουλήσει τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα συμπληρώματα ασβεστίου.
Δεν υπάρχει καμμία αλήθεια σ' αυτόν.

Οι αμερικανίδες είναι μεταξύ των μεγαλύτερων καταναλωτών ασβεστίου στον κόσμο και παρόλα αυτά έχουν ένα από τα πιο υψηλά ποσοστά οστεοπόρωσης στον κόσμο.
Δρ John McDugall
(To πρόγραμμα McDugall για τις γυναίκες 2000)

Η οστεοπόρωση είναι μια ασθένεια που επιφέρει εξασθένηση και χαρακτηρίζει από τη χαμηλή μάζα των οστών και την επιδείνωση του ιστού των οστών." CON'T

Coca Cola light σε συνδυασμό με καραμέλες Μέντος - ΠΡΟΣΟΧΗ!!!

Σήμερα μου έστειλαν το παρακάτω e-mail. Δεν ξέρω εάν είναι αληθεύει αλλά καλού κακού προσέξτε :

"Οταν κάποιος πίνει coca cola light και τρώει καραμέλες μέντος υπάρχει κίνδυνος να πεθάνει.
Ένα παιδάκι βρήκε τραγικό θάνατο κατ' αυτόν τον τρόπο.
Η coca cola light μαζί με την καραμέλα παράγουν ένα επικίνδυνο αέριο που μπορεί να προκαλέσει έκρηξη. Μπορεί κάποιος με προσοχή να δοκιμάσει να ρίξει μια καραμέλα μέσα σε ένα μπουκάλι με το συγκεκριμένο τύπο coca cola για να το διαπιστώσει. Εάν κάποιος το επιχειρήσει αυτό, που δεν το συνιστώ γιατί είναι πολύ επικίνδυνο, θα πρέπει να γίνει με ιδιαίτερη προσοχή."

Απαγόρευση καπνίσματος στις δημόσιες υπηρεσίες...

...ναι καλά! Ανοίγω την πόρτα νοσοκομείου για παιδιά και οι γιατροί είχαν ντουμανιάσει το δωμάτιο.

Επισκέφτηκα υπηρεσία δήμου και μύριζε τσιγαρίλα. Αλήθεια κάποιος ελεγκτικός μηχανισμός υπάρχει ; Έχει τιμωρηθεί κανείς ; Αλλά για ένα τσιγαράκι θα τιμωρηθούν; Eδώ άλλοι κλέβουν εκατομμύρια και είναι απ' έξω.

Τελικά έχουμε νόμους για τους τύπους. Ούτε στα πιο απλά πράγματα δε μπορεί να μπει κάποια τάξη περιμένουμε να μπει στα δύσκολα;

Κακόμοιρη Ελλαδίτσα!!! Από κέντρο του πολιτισμού σε καταντήσαμε κέντρο της καφρίλας.

Άραγε έχουμε καταλάβει πόσο κάφροι είμαστε όλοι μας;;;

Μωρία και Τιμωρία : ότι μας χαρακτηρίζει, ότι μας αξίζει

Εχθές πήγα στο supermarket. Μοίραζαν ενημερωτικά έντυπα για τις υπάρχουσες προσφορές.

Η κυρίαρχη ήταν: "Μέχρι το Πάσχα οι τιμές του 80% των προϊόντων μας θα διατηρηθούν σταθερές ". Με αστερίσκο και με μικρά γράμματα στην κάτω σειρά : " Eξαιρούνται τα οπωροκηπευτικά ".

Τι λέτε μωρέ ξεφτίλες !!! Επειδή αυξήθηκε το ΦΠΑ εμείς θα την πληρώσουμε ;

"Αγαπητό κράτος ," αυτός ήταν ο λόγος που αυξήσατε το ΦΠΑ;;; Για να την πληρώσει πάλι ο φτωχός λαός;;; Ποιον κοροιδεύετε ρεεεε;;;;;

Και τά νέα μέτρα για τους γιατρούς και όλους τους μεγαλοφοροφυγάδες θα ληφθεί αργότερα; Άκουσα καλά;;; Από ποιους θα μαζέψετε τα χρήματα για να ξεχρεώσουμε;

Από το λαουτζίκο έεεε;;;

Σα να μην έφταναν όλα αυτά θέτουμε και τελεσίγραφα για προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν φτάνει που τους κορoιδεψαμε πολλές φορές και τους τα πήραμε τους απειλούμε να μας ξαναδανείσουν κιόλας. Ε ρε θράσος που το έχουμε!

Όχι ρε, να χρεωκοπήσουμε μπας και βάλουμε όλοι μυαλό. Να καταλάβουμε ότι τα χρήματα δεν τα βρίσκουμε στη "λεφτουλιά" και να απαλλαγούμε από το κόμπλεξ ότι εάν δεν έχουμε αυτό η εκείνο θα χαθούμε.

Και να οι πιστωτικές κάρτες και να τα ψώνια για επίδειξη, να μπούμε στο μάτι του άλλου, να το παίξουμε κάποιοι, να ξεγελάσουμε τη μίζερη ζωή μας.

Εθελοτυφλούμε όταν στρίβουμε από το κατάστημα ότι ο μεγαλοιδιοκτήτης τρίβει τα χέρια του και σκέφτεται : "Να άλλο ένα κορόιδο. Καλά τη βγάλαμε και σήμερα"!

Μόνοι μας παραμυθιαζόμαστε, μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας. Καλά να πάθουμε.

Aφού είμαστε αστοιχείωτοι και δεν ξέρουμε απλά μαθηματικά ότι ένα ευρώ = 340 δρχ , καλά να πάθουμε. Αφού την αξία των χρημάτων της αντιλαμβανόμαστε από το υλικό, εάν είναι κέρμα ή χαρτί πάλι καλά να πάθουμε. Να μην έχουμε να φάμε να δούμε μήπως και βάλουμε μυαλό...

Κρίμα!!! Πολύ κρίμα!!! Θα τρίζουν τα κόκκαλα των προγόνων μας...

Έλεος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Τα 'χω τελείως χαμένα. Δεν ξέρω τι να πιστέψω και το κυριότερο τι πρέπει να κάνω. Δε θα σχολιάσω καθόλου γιατί απλά στα συγκεκριμένα περιστατικά τα λόγια είναι φτώχεια. Ενέργειες πρέπει να γίνουν αλλά από ποιον και που.

Φόβοι και ανασφάλειες πρέπει να ξεπεραστούν. Είμαστε τελικά δειλοί για αυτό μας εκμεταλλεύονται. Ζούμε στην εποχή της μαφίας, των κυκλωμάτων , της άγνοιας, της ανευθυνότητας και το κυριότερο της τρομοκρατίας. Έχουμε και λέμε :

O αγαπημένος μου θείος τον Ιούνιο παρουσίασε μια βραχνάδα στη φωνή του. Πήγε στο γιατρό και του είπε αλλεργία. Του είπε να παίρνει κορτιζόνη και όντως η βραχνάδα άρχισε να φεύγει.
Τον Αύγουστο θυμάμαι ότι παρατήρησα ότι είχε γίνει στυλάκι και θυμάμαι που μου είχε πει ότι δεν έτρωγε πολύ.
Με το μεγάλο κακό της γρίππης πήγε και έκανε το απλό εμβόλιο. Αρρώστησε αμέσως με πυρετό και έντονο βήχα. Ο γιατρός του είπε να μην ανησυχεί γιατί ήταν μια απλή γρίππη. Από εκείνο το διάστημα και μέχρι τα Χριστούγεννα άρχισε να χάνει πολλά κιλά και να μην έχει καθόλου όρεξη. Ο γιατρός του συνέστησε εξετάσεις συμπεριλαμβανομένου και ακτινογραφίας. Οι εξετάσεις έδειξαν ότι έλειπε μια βιταμίνη που προκαλεί απώλεια όρεξης και του συνέστησε να κάνει ενέσεις. Συνέχισε όμως και έχανε κιλά.
Η θεία μου αποφάσισε να καλέσει τον αδελφό του ο οποίος είχε παρατήσει την ιατρική εδώ και 20 χρόνια.
Μετά από απλή εξέταση του είπε ότι κάτι πιάνει κοντά στο συκώτι και ότι πρέπει να κάνει λεπτομερείς εξετάσεις.
Η πρώτη αξονική έδειξε μεγάλες μάζες στην περιοχή της κοιλιακής χώρας. Δεν ξέρανε εάν ήταν καλοήθης και από που είχαν ξεκινήσει. Οι μάζες εκτείνονταν ως την περιοχή του οισοφάγου χωρίς όμως να έχουν πάει επάνω στα βασικά όργανα. Είπαν ότι ήταν καρκίνος και θα έκαναν και άλλες εξετάσεις για να βρούν την πηγή.
Κατά τη διάρκεια των εξετάσεων τους είπαν ότι πιθανών να ήταν λέμφωμα(αν θυμάμαι σωστά τον όρο), ιάσιμη μορφή, οπότε οι ελπίδες των δικών του φούντωσαν. Με την ολοκλήρωση όμως των εξετάσεων είδαν ότι ήταν μικροκυτταρικός επιθετικός καρκίνος. Η πιο δύσκολη μορφή. Είπαν ότι δεν είχε ζωή πέρα από λίγους μήνες έως ένα χρόνο.
Συνέστησαν στην οικογενειά του χημειοθεραπεία παραλείποντας να πουν ότι ένας τόσος εξασθενημένος οργανισμός έχει 50% πιθανότητες ν' αντέξει τη χημειοθεραπεία.
Ο θείος μου και η οικογενειά του αιφνιδιάστηκαν. Σε 20 μέρες από τη διάγνωση ο αγαπημένος μου θείος "έφυγε". Τυχερός μες την ατυχία του γιατί δεν ταλαιπωρήθηκε . Αλλά ....
Τα συμπεράσματα δικά σας.

Η θεία μου είχε συχνούς κολικούς. Νόμιζε ότι ήταν στομάχι. Όχι νόμιζε . Ο γιατρός της το είχε πει. Έπαιρνε και τ' ανάλογα χάπια. Είχα μια ανάλογη εμπειρία πριν πολλά χρόνια. Της είπα μες την άγνοιά μου ότι και εγώ έτσι πονούσα αλλά τελικά ήταν χολή. Πήγε με δική της πρωτοβουλία και έκανε όλες τις εξετάσεις και τελικά είχε μια πολύ μεγάλη πέτρα στη χολή όπου την αφαίρεσε με εγχείριση.

Ο πατέρας μου πρόβλημα με το αυτί του. Πήγε στο γιατρό του έδωσε αντιβίωση αλλά τα πράγματα όχι μόνο χειροτέρεψαν αλλά αισθανόταν μουδιάσματα και έντονες ταχυκαρδίες. Τον πήρα και πήγαμε σ' ένα γιατρό που μου είχε συστήσει κάποιος φίλος.
Με λίγα λόγια ο γιατρός διέγνωσε ρήξη τυμπάνου και του είπε ότι η αντιβίωση ήταν "μούφα". Δεν κατάλαβα και πολύ όταν μας το εξηγούσε αλλά μάλλον εννοούσε ότι αυτή η αντιβίωση δεν ήταν εγκεκριμένη.

Και πολλά άλλα, ιδίως με μικρά παιδιά που εμφανίζουν κάποια μικρή καθυστέρηση σε κάποια σημεία στην ανάπτυξή τους χωρίς κάποιο αποδεδειγμένα ιατρικά λόγο. Εκεί να δείτε σε τι δίχτυα μπλέκουν οι γονείς και κυρίως τα παιδάκια που καταντούν πειραματόζωα στα χέρια των επιτήδειων... Έλεος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ώρες ώρες...

Ώρες ώρες κλείνω τα μάτια μου και θέλω να ξεκουραστώ, να ηρεμήσω . Και τότε μου ΄ρχονται εικόνες , μυρωδιές και αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Θυμάμαι :

- Tη γιαγιά μου που μου'φερνε το περιποιημένο ελληνικό καφεδάκι μου με μπόλικο καϊμάκι, πάντα στο τσίγκινο δισκάκι με το πλεκτό λευκό πετσετάκι.

- Το παιχνίδι μου τον Ιούλιο μήνα στ' αλώνια του παππού

- Tην αγκαλιά της προγιαγιάς μου που μοσχοβόλαγε

- Τις χρυσοκίτρινες τραγανές πατάτες της γιαγιάς μου, που τέτοιες δεν έχω ξαναφάει στη ζωή μου.

- Τη ζεστασιά της αγκαλιάς της μάνας μου όταν κοιμόμαστε μαζί

- Το ζεστό μου κρεβατάκι με την κόκκινη μαλακή κουβερτούλα μου και με τα πολύχρωμα σεντονάκια μου και το καντηλάκι με τη Παναγίτσα που κρατούσε αγκαλιά το Χριστούλη, ν' αχνοφέγγει

- Τη μυρωδιά από το λιβάνι που έβαζε κάθε Σάββατο απόγευμα η μαμά μου

- Τους διαγωνισμούς χορού και τραγουδιού που κάναμε με τα άλλα παιδιά στη γειτονιά

- Τα βράδια που μικροί μεγάλοι στη γειτονιά γινόμασταν ένα και παίζαμε ατέλειωτες ώρες "μήλα", "περνά περνά η μέλισσα" , "αγαλματάκια" , "η Ελλάδα προστάζει".

- Τις γειτόνισσες να συζητούν καθισμένες στα πεζοδρόμια και μεις τα πιτσιρίκια να στήνουμε αυτί

- Το παιχνίδι με τα κύματα τ' απογεύματα στο νησί

- Όταν κατρακυλούσαμε στο λόφο στο χωριό της προγιαγιάς και τις ιστορίες για φαντάσματα που λέγαμε κάτω από τη βελανιδιά

- Όταν μαθαίναμε χαρτιά στη καλύβα επάνω στη μουριά

- Τα κυκλάμινα που μαζεύαμε με τα πρώτα πρωτοβρόχια

- Την επισκεψή μας για το άναμμα των καντηλιών στο ξωκλήσσι του Αι Γιώργη

- Τ' άπλωμα της σταφίδας στ' αλώνια μαζί με τον παππού

- Την επίσκεψη μαζί με τον παππού στο καφενείο που έφευγα γεμάτη σοκολάτες και γαριδάκια αφού είχα φάει πρώτα το υποβρύχιό μου.

- Όταν καθόμασταν μαζί με τους εργάτες του ελαιοτριβείου και τρώγαμε καψαλιστό ψωμί με φρέσκο λάδι, ελιές στουμπιστές και τριμμένη φέτα μπροστά στο τεράστιο τζάκι

- Την υπομονή της μαμάς μου όταν με βοηθούσε -πάντα με χαμόγελο- στα μαθήματα για το σχολείο

- Τις βόλτες με το μπαμπά μου στο δάσος και τα πρώτα μας ουζάκια κρυφά από τη μαμά

- Το δώρο του μπαμπά την πρωτοχρονιά, ένα ρομποτάκι με λαμπάκια

- Το δώρο που μου έφερε ο μπαμπάς κρυφά από τη μαμά χτυπώντας μου συνομωτικά το παράθυρο : Το πιο έξυπνο και πιστό σκυλάκι

- Την ελληνική ταινία που έβλεπα καθισμένη κάθε Σάββατο βράδυ ανάμεσα στη μαμά και το μπαμπά

- Το υπέροχο δωμάτιό μου με την άσπρη φλοκάτη και τη σομπούλα με τις αντιστάσεις

- Τα γεμιστά του μπαμπά μου

Και πολλά άλλα...

Πότε επιτέλους θα γίνουμε σοβαρό και υπεύθυνο κράτος;;;

Τις προάλλες κουβεντιάζαμε με το θείο μου ο οποίος έχει ζήσει χρόνια στο εξωτερικό. Εργαζόταν σε υπεύθυνες θέσεις πάνω σε οικονομικά προγράμματα. Πιάσαμε κουβέντα για το πρόβλημα της φοροδιαφυγής στη χώρας μας.
Του έλεγα πόσο άσχημα αισθάνομαι-λάθος βέβαια- όταν ζητάω επίμονα να μου δώσουν απόδειξη στις συναλλαγές μουhttp://thereisaway70.blogspot.com/2009/10/blog-post_6288.html
Μου είπε: «δηλαδή αισθάνεσαι ότι καλείσαι εσύ να βγάλεις το φίδι από την τρύπα».

Άρχισε να μου εξηγεί πως λειτουργεί το σύστημα σ’ άλλα κράτη. Για παράδειγμα στον Καναδά. Εκεί υπάρχει κάτι σαν είδος αστυνομίας –με πολιτικά ρούχα- που ελέγχει αδιάκοπα κάθε πιθανή μορφή φοροδιαφυγής.

Μου ανέφερε δύο παραδείγματα : Kάθεται κάποιος κύριος σε μια καφετέρια και πίνει τον καφέ του. Ξαφνικά σηκώνεται πηγαίνει στον υπάλληλο που κάθεται στο ταμείο και του δείχνει την ταυτότητα της υπηρεσίας του. Του λέει ότι σήμερα θα κάνει αυτός ταμείο. Ο υπάλληλος δε μπορεί να φέρει αντίρρηση. Κάθεται στο ταμείο και στο τέλος της ημέρας κάνει συσχέτιση των εισπράξεων με προηγούμενες ημέρες.

Το δεύτερο παράδειγμα είναι το εξής: Πηγαίνω το παιδί μου στο γιατρό. Βγαίνοντας με πλησιάζει κάποιος κύριος ή κυρία και μου ζητάει την απόδειξη από το γιατρό. Εάν έχω κάνει το λάθος και δεν έχω πάρει, το πρόστιμο είναι υπέρογκο και ακόμη πιο μεγάλο για το γιατρό.

Χώρια που πρόσθεσα με το φτωχό μου το μυαλό ότι υπάρχει και άλλος τρόπος για έλεγχο. Έχω το βιβλιάριο του παιδιού μου όπου γράφει τα πάντα γύρω από την παρακολούθηση του το βάρος, το ύψος , τα εμβόλιά του. Άρα έχουν γίνει επισκέψεις και μάλιστα σε συγκεκριμένη ημερομηνία. Το πιο απλό είναι να μου ζητήσει τις αποδείξεις αυτών των ημερών και θα πάρει μια αρκετά καλή ιδέα του μεγέθους φοροδιαφυγής.

Εχθές μπήκα σε ταξί. Είχα καιρό να μπω και θυμάμαι ότι είχαν υποχρεωθεί οι οδηγοί να κόβουν αποδείξεις. Ζήτησα απόδειξη και μόνο που δε με πέταξε έξω. Είχα πρόσφατη στο μυαλό μου και το ταξίδι στο Λονδίνο όπου ήμουν υποχρεωμένη να πάρω την απόδειξη από τον οδηγό ταξί.

Πρέπει να γίνουμε υπεύθυνη αλλά η υπευθυνότητα των πολιτών απαιτεί και νόμους που να εφαρμόζονται. Νόμους αυστηρούς ως προς τα δικαιώματά μας και τις υποχρεώσεις μας, όχι διάτρητους με ορθάνοιχτα παράθυρα για τον κάθε απατεώνα όπως πχ η απαγόρευση του καπνίσματος που είναι άλλη πονεμένη ιστορία και δε θα επεκταθώ τώρα. Είμαι καπνίστρια και ίσως δε θ’ έπρεπε να μ’ ενοχλεί τόσο αλλά την κοροϊδία και τη λαμογιά δε μπορώ να την ανεχτώ με τίποτα!!!

Τι γίνεται με τη γρίππη στα σχολεία;;;

Σήμερα το πρωϊ με επισκέφτηκε το βαπτιστήρι μου ένα παληκαράκι 13ετών. Έχουμε ιδιαίτερη σχέση και μου τα λέει όλα. Στο πλαίσιο της συζήτησης γύρω από τα νέα μας το ρώτησα τι γίνεται στο σχολείο του με τη νέα γρίππη. Μου εκμηστηρεύτηκε ότι αυτός και άλλα 5 παιδιά έκλεισαν το σχολείο. Μου φάνηκε αστείο, παράξενο. Φαντάστηκα ότι υπερέβαλλε και όλα αυτά ήταν της φαντασίας του.

Επειδή μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση τον ρώτησα λεπτομέρειες πως έγινε αυτό. Μου είπε ότι προσποιήθηκαν ότι είχαν τα συμπτώματα της νέας γρίππης που είχαν διαβάσει από το internet. Μου φάνηκε αληθοφανές αλλά ανόητο να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Μου είπε ότι εάν πάνω από 4 άτομα έχουν τα συμπτώματα τότε το σχολείο κλείνει.
Τον ρώτησα πως κορόιδεψε το γιατρό και μου είπε ότι δε χρειάζεται χαρτί γιατρού. Μου φάνηκε ανήκουστο και προσπάθησα να το διασταυρώσω.

Πήρα τηλ.μία γνωστή μου που είναι καθηγήτρια σε Γυμνάσιο και της είπα εάν ισχύουν αυτά που μου έλεγε ο μικρός και εάν είναι απαραίτητη η γνωμάτευση του γιατρού. Μου απάντησε αρνητικά λέγοντάς μου ότι κανείς δε μπορεί να υποχρεώσει ένα γονιό να κάνει την ειδική εξέταση η οποία κοστίζει 200 ευρώ.Αυτά μου λέει θα έπρεπε να γίνονται δωρεάν.

Έχασα το μπούσουλα. Αδυνατώ να το πιστέψω. Ξέρω ότι στην Ελλάδα τα πάντα είναι μπάχαλο αλλά όχι και έτσι. Δε μπορούν δεκατριάχρονα να κλείνουν για πλάκα σχολείο και να πιάνουν ηθελημένα "κότσους" δασκάλους και γονείς. Δε μπορεί τα σχολεία να κλείνουν για ψύλλου πήδημα. Αν γίνεται έτσι τότε τα πράγματα έχουν ξεφύγει τελείως. Αν ισχύει το κόστος της εξέτασης που μου ανέφερε η φίλη μου η καθηγήτρια ήμαστε για φτύσιμο όλοι. Γνωρίζει κανείς να πει εάν συμβαίνουν αυτά στη πραγματικότητα γιατί και πάλι αδυνατώ, δε θέλω να το πιστέψω.
Ευχαριστώ.