Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Δύο κακές συνήθειες. Το Τσιγάρο και η Λαιμαργία

Πόσες φορές έχω πει ότι θέλω να κάνω δίαιτα. Εδώ και τρία χρόνια από τα 23 κιλα που πήρα στην εγκυμοσύνη έχω χάσει μόνο τα 12. Φίλες μου έχασαν αμέσως τα κιλά τους. Και εγώ όχι μόνο δεν τα έχασα αλλά συνεχίζω και τρώω σα ζώον . Μόλις έφαγα –τρεις το βράδυ -1 πάστα και μισό μπωλ μουσταλευριά...και τώρα έχω και τύψεις... Πως να μην παχύνω ! Αφού δεν ελέγχω τον εαυτό μου, αφού δε μπορώ να επιβληθώ και να αποκτήσω έλεγγχο.Βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέπτη και τα κιλά με δείχνουν πιο μεγάλη. Από την άλλη όταν βλέπω κάτι καλό για φαγητό δε μπορώ να σταματήσω να τρώω. Τρώω λες και δεν πρόκειται να ξαναδώ φαι. Και μετά παραπονιέμαι...Το πιο δύσκολο πράγμα είναι να νικήσεις τον εαυτό σου...
Το καλό αλλά και το κακό παράλληλα με μένα είναι ότι μου αρέσει η μαγειρική. Μου αρέσει να δημιουργώ στην κουζίνα . Με ξεκουράζει με τονώνει... Ποτέ δεν έχω φτιάξει το ίδιο φαγητό δεύτερη φορά. Συνέχεια κάνω τροποποιήσεις στις βασικές συνταγές. Τη μαγειρική τη βρίσκω πολύ ξεκούραστη και δημιουργική.
Το κακό είναι ότι το μισό φαι το τρώω στη διάρκεια της παρασκευής. Ξεγελάω τον εαυτό μου ότι απλώς... δοκιμάζω. Φρίκη!!! Πότε θα μάθω επιτέλους εκτός από το ίδιο το φαγητό να απολαμβάνω και τη διαδικασία του φαγητού.Να κάτσω σαν άνθρωπος σ’ενα ωραίο στρωμενό τραπέζι , να απολαύσω την κάθε μπουκιά και να χαλαρώσω. Τρώω βιαστικά και αγχωτικά. Το μισό φαγητό μην πω και ολόκληρο πάει αμάσητο.. Aμάν πια , αμάν!!!
Πολλές φορές κατά την προετοιμασία του τραπεζιού τσιμπολογάω για την ακρίβεια μπουκώνομαι. Μέχρι να ετοιμάσω το τραπέζι έχω φάει σχεδόν μια μερίδα. Λες και κάποιος θα με βάλει τιμωρία και θα μου κρύψει το φαγητό.

Η δίαιτα είναι το ίδιο πράγμα με το τσιγάρο. Καιαυτό δε μπορώ να το κόψω. Μου αρέσει δε λέω , αλλά δεν το απολαμβάνω. Οταν με πιάνει πραγματική επιθυμία να καπνίσω , ανάβω ένα και το κάνω γρήγορα γρήγορα. Και μετα αλλο και άλλο μέχρι που νευριάζω για τον τρόπο που μυρίζω και για την άσχημη γεύση που έχω στο στόμα μου. Ασε και τη ξινίλα που πολλές φορές τρώει τα σωθικά μου...Τα μακροπρόθεσμα αρνητικά αποτελέσματα για να είμαι ειλικρινής δε τα σκέφτομαι. Αφού νομίζω ότι δε θέλω να το κόψω ας προσπαθήσω τουλάχιστον να το απολαύσω πραγματικά...
Σήμερα το απόγευμα ξύπνησα με μια αναγούλα... Δε κάπνισα . Ηταν αδύνατο αν και το προσπάθησα. Ποτε δε μπορώ να καταλάβω γιατι ντε και καλά καπνίζω σε τέτοιες περιπτώσεις. Έπαιξα όμως πολύ με την κόρη μου. Το ευχαριστήθηκε και εκείνη. Τελικά το τσιγάρο είναι πολύ μεγάλος χασομέρης που λέει και η φίλη μου η Άντζελα.

Απορώ πως , πριν από έξι χρόνια είχα αποφασίσει να κάνω δίαιτα και να κόψω το τσιγάρο ταυτόχρονα.
Πήγαινα κάθε βδομάδα στη διαιτολόγο (στηνόμουν και δύο ώρες στη σειρά) και δε παρέκλινα καθόλου από το προγραμμά μου. Ταυτόχρονα έκοψα και το τσιγάρο. Ζόρι τις τρεις πρώτες ημέρες , κυρίως γιατί δεν ήξερα με τι ν’ απασχολήσω το χέρι μου και το στόμα μου, αλλά μετά ούτε που μ’ ενοιαζε.

Σε δύο μήνες είχα καταφέρει να χάσω έντεκα κιλά , να μη σκέφτομαι καθόλου το τσιγάρο και να αρχίσω και γυμναστική.
Το αποτέλεσμα της δίαιτας ένα σώμα εκπληκτικό. Τέτοιο δε θυμάμαι να είχα ούτε δεκαοχτώ χρονών. Φορούσα ότι ήθελα (δεν έμπαινε στη διαδικασία να επιλέγω ρούχα που να κρύβουν τις ατέλειες ), αυξήθηκε η διαθεσή μου για σεξ ,απέκτησα αφάνταση ενέργεια γιατι απαλλάχθηκα από κάτι που με ενοχλούσε και μ’ απασχολούσε, φαινόμουν πολύ μικρότερη και ...απαλλάχτηκα και από τις ενοχές μου ότι κανω κάτι ενώ δεν πρέπει να το κάνω.

Όσον αφορά το τσιγάρο οι αλλαγές ήταν θεαματικές. Τον πρώτο μήνα η μόνη αλλαγή που παρατήρησα ήταν ότι ξυπνούσα με κέφι το πρωι ενώ άλλες φορές δε μπορούσα ν’ ανοίξω τα μάτια μου και ότι σταμάτησε η απογευματινή εξάντληση που ένοιωθα συνήθως. Μετά από τον ένα μήνα όμως οι αλλαγές ήταν θεαματικές. Δεν ένοιωθα πια τον κόμπο στη βάση του λαιμού. Ένοιωθα να περνάει πιο πολύς αέρας μέσα μου όπως αναπνέουμε στο βουνό, ξεβούλωσε η μύτη μου, απέκτησα και πάλι το αίσθημα της όσφρησης, μπορούσα να τρέξω επί σαράντα λεπτά στο διάδρομο ενώ πριν δε μπορούσα ούτε πέντε. Την κυριότερη αλλαγή όμως την είδα στο δέρμα. Οσοι είχαν καιρό να με συναντήσουν με ρωτούσαν τι θεραπεία ακολούθησα για το προσώπό μου ή τι make up φορούσα γιατί έλαμπε και οι μικρές ρυτίδες είχαν εξαφανιστεί. Η εμφάνιση του αφυδατωμένου και κουρασμένου δέρματος είχε εξαφανιστεί..

Μετά από δύο χρόνια και εντελώς χαζά άρχισα για πλάκα το τσιγάρο. Στην αρχή δε μου άρεσε μ’ ενοχλούσε κιόλας. Μόνο και μόνο για να το κρατάω στο χέρι μου επέμενα και έτσι το ξανάρχισα. Τώρα θέλω να το ξανακόψω αλλά μου λείπει εκείνη η αποφαστικότητα της προηγούμενης φοράς.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη δίαιτα. Αυτή τη φορά δε χρειάζεται καν να τρέχω στη διαιτολόγο. Έχω έτοιμη τη δίαιτα στα μέτρα μου. Και όμως. Δεν παίρνω την απόφαση να τη ξαναρχίσω.
Προσπαθώ να σκεφτώ που οφειλόταν η αποφασιστικότητά μου να κόψω και τα δύο ταυτοχρονα και που η αναβλητικότητα/αναποφασιστικότητα που με εμποδίζει τώρα.

Σκέφτομαι ότι, αν θέλω κάτι δεν πρέπει να το ψειρίζω και πολύ μεχρι να το υλοποιήσω γιατί έτσι κατασκευάζω ένα βουνό εμπόδια αντί να βρω απλώς την αρχή.

Το θέλω; To κάνω. Το πως γιατί και πότε, θα βρεθεί στην πορεία.

2 σχόλια:

  1. Ορίστε η λύσεις! Δοκιμασμένα

    http://www.papasotiriou.gr/product.gbook.asp?pfid=1748989&prid=1003227&deid=0

    http://www.papasotiriou.gr/product.gbook.asp?pfid=1769084&prid=1023320&deid=0

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σ' ευχαριστώ. Θα το δοκιμάσω και αυτό. Ελπίζω να δω αποτέλεσμα.

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή