Ταξίδια : H μεγάλη μου αγάπη

Λατρεύω τα ταξίδια. Με αναζωογονούν, διευρύνουν τους ορίζοντές μου και μου δίνουν την αίσθηση ότι εξελίσομαι γεμίζοντας με καινούριες εικόνες, εμπειρίες, γνώσεις,
Με κάνουν να νοιώθω ότι έρχομαι πιο κοντά στον εαυτό μου. Με ηρεμούν και με βοηθούν να ταξινομώ τις σκέψεις και τα συναίσθηματά μου. Με γεμίζουν ενέργεια, αισιοδοξία, δύναμη, δημιουργική διάθεση.
Με αποτοξινώνουν.

Καινούριες εικόνες, ήχοι , χρώματα, γεύσεις , μυρωδιές ενεργοποιούν τις κουρασμένες αισθήσεις μου, τις ανανεώνουν και τις ωθούν για την αναζήτηση και αξιοποίηση όλων και περισσότερων νέων εμπειριών

Το τι συμβαίνει στο βαθύτερο είναι μου όμως  δε μπορεί να περιγραφτεί καλύτερα από αυτό που αναλύει η συγγραφέας ΜΑΡΩ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ στο βιβλίο της "Κυριακή απόγευμα στη Βιέννη".

  "Το να περιπλιανιέσαι ασυντρόφευτος σε μια ξένη, μακρινή πολιτεία είναι σαγήνη μαγική, είναι μια ελευθερία μαγική που ξεδιπλώνει σα φίδι ο μαγεμένος αυλός απ' τις αφίσες της Όπερας. Μίλια μακριά από τους δικούς σου, από όσους σε ξέρουν και σε παρατηρούν, μακριά από τις συνθήκες της κανονικής σου καθημερινότητας, μπορείς να κινείσαι αδέσμευτος, ανύπαρκτος κατά κάποιο τρόπο.
Ακόμη κι από τον εαυτό σου σαν να αποταυτίζεσαι και να παρακολουθείς το είναι σου και την ιστορία του από μια απόσταση.
Με μια απρόσκοπτη ειλικρίνεια, χωρίς αναστολές ότι σε κρίνουν, σε παρακολουθούν, σε περιμένουν για το ένα ή το άλλο καθήκον".