Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Καταρρέω...


Καταρρέω. Ναι. Έτσι αισθάνομαι. Πνίγομαι. Δε μπορώ ν' ανασάνω. Συναισθήματα ανάμικτα. Οργή, λύπη, πόνο, απογοήτευση.

Που και που βλέπω μια αχτίδα φωτός. Ελπίζω ότι είναι ο ήλιος. Και μετά...ξανά σύννεφα.

Και εσύ εκεί. Αχτίδα φωτός. Λαμπυρίζεις ολόκληρη. Με προκαλείς να παίξω, να αστειευτώ μαζί σου. Αλλά εγώ που... Εκεί στο χάος μου.

Παλεύω με τα μανιασμένα κύματα. Μια θάλασσα η ψυχή μου. Ψάχνω να βρω γαλήνη. Να σου προσφέρω αυτό που χρειάζεσαι. Αυτό που πραγματικά έχεις ανάγκη.

Ανίκανη όμως . Έτσι αισθάνομαι. Εντελώς ανίκανη. Θέλω να χαθώ.

Έχω όμως αυτό το δικαίωμα; Να πάω που.

Που να αφήσω εσένα ζωή μου ; Εσύ εκεί. Με κοιτάς και προσπαθείς να καταλάβεις. Πως να καταλάβεις το κόσμο των μεγάλων; Είναι σκληρός.

Με προσκαλεί χαιρέκακα να παλέψω. Δεν έχω άλλες αντοχές... Έτσι τουλάχιστον νομίζω.
Και ενοχές. Ενοχές πολλές. Τι καλύτερο μπορώ να σου προσφέρω. Πως θα γίνω ότι καλύτερο για σένα.
Και απογοητεύομαι. Συχνά. Πολύ συχνά.

6 σχόλια:

  1. :( εύχομαι μόνο ότι κι αν είναι περάσει γρήγορα και όσο πιο ανώδυνα γίνεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν έχουμε το δικαίωμα να καταρεύσουμε, το χρωστάμε στον εαυτό μας, σε όσους αγαπάμε και μας χρειάζονται. Τις αντοχές τις αντλούμε από το μυαλό και την καρδιά μας, έχουμε υποχρέωση στη ζωή, στα δώρα που μας χάρισε και έχουμε υποχρέωση να ξεπληρώσουμε. 'Αλλωστε η κάθε μέρα είναι διαφορετική, κρύβει εκπλήξεις, πώς ξέρουμε πότε ακριβώς θα μας δοθεί αυτό που περιμένουμε; Μόνον αν είμαστε εκεί, δυνατοί και χαρούμενοι θα το ανακαλύψουμε. Δεν έχω το μέιλ σου να σου στείλω κάτι πολύ αληθινό και εμψυχωτικό.
    Θα έρθω αύριο να σε δω, θέλω να μου πεις την αισιόδοξη πλευρά των παραπάνω, γιατί όλα έχουν δύο όψεις...
    Σε φιλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι διαβάζουν τα ...όμορφα ματάκια μου ; ένα κοριτσάκι είναι απογοητευμένο και με καταρέει με τις πρώτες δυσκολίες η τις δεύτερες η τις τρίτες; 45 να σου έρθουν φίλη μου εσύ θα πρέπει να σηκώνεις το κεφάλι όπως ο καπετάνιος στη φουρτούνα ..κόντρα στο κύμα.Αυτό είναι η ζωή καλή μου ...μια καταιγίδα..μα να θυμάσαι οτι μετά απο αυτή έρχεται παντα η γαλήνη.Όταν κάποτε θα διαβάσω μια εύχάριστη ανάρτηση σου θα σου θυμίσω πόσο ...χαζούλα ήσουνα να λες αυτή τη λέξη: κατέρευσα. Αχτίδα δεν ήθελες; σου ήρθα καλέ! Στείλε μου μέιλ να τα πούμε, σου κάνω αγκαλίτσα μαμαδίστικη και φιλάκι Αχτιδίσιο σβουριχτό. Σε απειλώ...θα ξανάρθω να ελέγξω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σας ευχαριστώ πολύ όλες... Από τα βάθη της καρδιάς μου σας ευχαριστώ...
    Κάποια στιγμή ίσως νοιώσω πιο δυνατή να σας περιγράψω αυτό που περνάω ή που πιστεύω ότι περνάω ή που με έχουν κάνει οι άλλοι να πιστεύω ότι περνάω ή όλα μαζί.
    Σας ευχαριστώ πολύ φίλες μου και πάλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. φιλη μου το εχω νοιωσει πολλες φορες κι εγω

    ΑπάντησηΔιαγραφή