Έλεος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Τα 'χω τελείως χαμένα. Δεν ξέρω τι να πιστέψω και το κυριότερο τι πρέπει να κάνω. Δε θα σχολιάσω καθόλου γιατί απλά στα συγκεκριμένα περιστατικά τα λόγια είναι φτώχεια. Ενέργειες πρέπει να γίνουν αλλά από ποιον και που.

Φόβοι και ανασφάλειες πρέπει να ξεπεραστούν. Είμαστε τελικά δειλοί για αυτό μας εκμεταλλεύονται. Ζούμε στην εποχή της μαφίας, των κυκλωμάτων , της άγνοιας, της ανευθυνότητας και το κυριότερο της τρομοκρατίας. Έχουμε και λέμε :

O αγαπημένος μου θείος τον Ιούνιο παρουσίασε μια βραχνάδα στη φωνή του. Πήγε στο γιατρό και του είπε αλλεργία. Του είπε να παίρνει κορτιζόνη και όντως η βραχνάδα άρχισε να φεύγει.
Τον Αύγουστο θυμάμαι ότι παρατήρησα ότι είχε γίνει στυλάκι και θυμάμαι που μου είχε πει ότι δεν έτρωγε πολύ.
Με το μεγάλο κακό της γρίππης πήγε και έκανε το απλό εμβόλιο. Αρρώστησε αμέσως με πυρετό και έντονο βήχα. Ο γιατρός του είπε να μην ανησυχεί γιατί ήταν μια απλή γρίππη. Από εκείνο το διάστημα και μέχρι τα Χριστούγεννα άρχισε να χάνει πολλά κιλά και να μην έχει καθόλου όρεξη. Ο γιατρός του συνέστησε εξετάσεις συμπεριλαμβανομένου και ακτινογραφίας. Οι εξετάσεις έδειξαν ότι έλειπε μια βιταμίνη που προκαλεί απώλεια όρεξης και του συνέστησε να κάνει ενέσεις. Συνέχισε όμως και έχανε κιλά.
Η θεία μου αποφάσισε να καλέσει τον αδελφό του ο οποίος είχε παρατήσει την ιατρική εδώ και 20 χρόνια.
Μετά από απλή εξέταση του είπε ότι κάτι πιάνει κοντά στο συκώτι και ότι πρέπει να κάνει λεπτομερείς εξετάσεις.
Η πρώτη αξονική έδειξε μεγάλες μάζες στην περιοχή της κοιλιακής χώρας. Δεν ξέρανε εάν ήταν καλοήθης και από που είχαν ξεκινήσει. Οι μάζες εκτείνονταν ως την περιοχή του οισοφάγου χωρίς όμως να έχουν πάει επάνω στα βασικά όργανα. Είπαν ότι ήταν καρκίνος και θα έκαναν και άλλες εξετάσεις για να βρούν την πηγή.
Κατά τη διάρκεια των εξετάσεων τους είπαν ότι πιθανών να ήταν λέμφωμα(αν θυμάμαι σωστά τον όρο), ιάσιμη μορφή, οπότε οι ελπίδες των δικών του φούντωσαν. Με την ολοκλήρωση όμως των εξετάσεων είδαν ότι ήταν μικροκυτταρικός επιθετικός καρκίνος. Η πιο δύσκολη μορφή. Είπαν ότι δεν είχε ζωή πέρα από λίγους μήνες έως ένα χρόνο.
Συνέστησαν στην οικογενειά του χημειοθεραπεία παραλείποντας να πουν ότι ένας τόσος εξασθενημένος οργανισμός έχει 50% πιθανότητες ν' αντέξει τη χημειοθεραπεία.
Ο θείος μου και η οικογενειά του αιφνιδιάστηκαν. Σε 20 μέρες από τη διάγνωση ο αγαπημένος μου θείος "έφυγε". Τυχερός μες την ατυχία του γιατί δεν ταλαιπωρήθηκε . Αλλά ....
Τα συμπεράσματα δικά σας.

Η θεία μου είχε συχνούς κολικούς. Νόμιζε ότι ήταν στομάχι. Όχι νόμιζε . Ο γιατρός της το είχε πει. Έπαιρνε και τ' ανάλογα χάπια. Είχα μια ανάλογη εμπειρία πριν πολλά χρόνια. Της είπα μες την άγνοιά μου ότι και εγώ έτσι πονούσα αλλά τελικά ήταν χολή. Πήγε με δική της πρωτοβουλία και έκανε όλες τις εξετάσεις και τελικά είχε μια πολύ μεγάλη πέτρα στη χολή όπου την αφαίρεσε με εγχείριση.

Ο πατέρας μου πρόβλημα με το αυτί του. Πήγε στο γιατρό του έδωσε αντιβίωση αλλά τα πράγματα όχι μόνο χειροτέρεψαν αλλά αισθανόταν μουδιάσματα και έντονες ταχυκαρδίες. Τον πήρα και πήγαμε σ' ένα γιατρό που μου είχε συστήσει κάποιος φίλος.
Με λίγα λόγια ο γιατρός διέγνωσε ρήξη τυμπάνου και του είπε ότι η αντιβίωση ήταν "μούφα". Δεν κατάλαβα και πολύ όταν μας το εξηγούσε αλλά μάλλον εννοούσε ότι αυτή η αντιβίωση δεν ήταν εγκεκριμένη.

Και πολλά άλλα, ιδίως με μικρά παιδιά που εμφανίζουν κάποια μικρή καθυστέρηση σε κάποια σημεία στην ανάπτυξή τους χωρίς κάποιο αποδεδειγμένα ιατρικά λόγο. Εκεί να δείτε σε τι δίχτυα μπλέκουν οι γονείς και κυρίως τα παιδάκια που καταντούν πειραματόζωα στα χέρια των επιτήδειων... Έλεος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!