H προσωπική μου οδυνηρή εμπειρία των πανελλαδικών

Διάβαζα εφημερίδα από 41/2 ετών. Δεν πήγα παιδικό σταθμό, ούτε νηπιαγωγείο, ήμουν μοναχοπαίδι και η μεγαλύτερη χαρά μου ήταν να πηγαίνω στο σχολείο.

Αυτά μέχρι την Τετάρτη δημοτικού.

Απ' εκεί και πέρα με κούραζε αφάνταστα η παπαγαλία και το χειροτερό μου ήταν να μαθαίνω το μάθημα "απ' έξω και ανακατωτά" και να θυμάμαι μέχρι και το κόμμα. Αν το έλεγα μ' αλλη σειρά δεν τον ήξερα καλά και έπρεπε να το διαβάσω πάλι.

Παρόλα αυτά λάτρευα τα μαθηματικά, ειδικά την άλγεβρα, και αργότερα στο λύκειο, τ' αρχαία.

Τ' όνειρό μου από μικρή ήταν να γίνω γιατρός. Έπαιζα γιατρό και νοσοκόμες, έγραφα συνταγές , χάζευα με τις ώρες αποικίες με μούχλα και έφτιαχνα coctail "θαυματουργών"φαρμάκων με τα χάπια της γιαγιάς μου.
Όταν οι μεγάλοι με ρώταγαν τι θα γίνω όταν μεγαλώσω, η ερώτηση ήταν συνήθως κλειστού τύπου. "Τι σ' αρέσει γιατρός δικηγόρος , πολ. μηχανικός ή καθηγήτρια;"

Ε, έλεγα και εγώ γιατρός, που είχα μια ιδέα για το τι κάνει απ τα εμβόλια που έκανα, μέχρι που το έχαψα. Όταν μεγαλώσω λοιπόν θα γίνω γιατρός.

Όταν ήρθε ή ώρα να επιλέξω κατεύθυνση αποφάσισα χωρίς δεύτερη σκέψη Β΄δέσμη. Μέχρι τη Β λυκείου ήμουν η δεύτερη άριστη μαθήτρια όλων των τμημάτων. Στη Β' λυκείου αποφάσισα να πάω σε ειδικό σχολείο που έκανε από τη Β λυκείου τα μαθήματα της δέσμης.

Εκεί άρχισε ο Γολγοθάς μου.

Μαζί με τις ώρες παρακολούθησης στο σχολείο άρχισα και τετράωρα σε φροντιστήρια τ' απογεύματα γιατί οι καθηγητές στο σχολείο μας ρώταγαν ευθαρσώς "ποιος θα πει το παρακάτω" και όλη τους η προσοχή επικεντρωνόταν στα παιδιά που έκαναν ιδιαίτερα μαζί τους. Οι υπόλοιποι δεν υπήρχαμε.

Το βράδυ πτώμα. Που καιρός και όρεξη για διάβασμα. Δεν είχα βρει το κόλπο να τηρώ ισορροπίες και να τα προλαβαίνω όλα.

Στην Γ' Λυκείου το άγχος μου χτύπησε κόκκινο.

Καθόμουν και ξεφύλλιζα μ' αγωνία το βιβλίο και έκανα υπολογισμούς για το χρόνο που χρειαζόταν να ολοκληρωθεί η ύλη.

Άσκοπα δηλαδή ξόδευα τον ελάχιστο χρόνο που μου απέμεινε ν' αξιοποιήσω.

Το μόνο που με χαλάρωνε είναι να διαβάζω δοκίμια και να εξασκούμαι στην έκθεση.΄

Ο χρόνος των εξετάσεων πλησίαζε και εγώ δεν είχα προετοιμαστεί σωστά, καθόλου θ' έλεγα. Δεν είχα αξιοποιήσει το χρόνο μου, δεν είχα εκμεταλλευτεί τις δυνατοτητές μου και τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν και η αποτυχία μου ήταν θέμα χρόνου.

Πήγαινα σα πρόβατο στη σφαγή.

Η φροντίδα δε των γονιών μου μ' όλα τα υγιεινά φαγήτά, την υπερβολική συμπαράσταση και καλοσύνη με έφερνε όλο και σε πιο δύσκολη θέση. Θα υπήρχε άραγε αυτή η καλοσύνη κ' όταν θα ανακοίνωνταν τ' αποτελέσματα ;

Προπαραμονές εξετάσεων πήγα για μια ώρα στο σπίτι της "διπλανής μου" να διασταυρώσουμε τα sos θέματα σε μια ύστατη προσπάθεια. Τη διπλανή μου την είδα super άνετη δεδομένου της προσπάθειας που είχε κάνει και αυτή. Ήξερα πολύ καλά ότι ήταν και αυτή στην ίδια δυσμενή θέση.

Μόλις μ' είδε ζαλισμένη και πελαγωμένη μου είπε με super cool ύφος : "τι κάνεις έτσι; Θα γράψουμε και θα περάσουμε". "΄τι θα γράψουμε μωρέ της λέω είμαστε πολύ πιο πίσω στην προετοιμασία απ' τους άλλους. " " Μ' αυτά εδώ " μου απαντάει και μου δείχνει δύο τσιγάρα. "Τι είναι αυτά" τη ρωτάω καχύποπτα. "Μαριχουάνα" μου λέει , "Μου τ' 'εδωσε ένας φίλος και μου είπε να διαβάσω μια μέρα πριν την ύλη που έχουμε να δώσουμε και μέχρι το πρωί της επόμενης ημέρας θα τα θυμόμαστε όλα , και μου κλείνει συνομωτικά το μάτι.

Θεώρησα εντελώς ηλίθιο αυτό που μου έλεγε. Σηκώθηκα και έφυγα. Δεν ήθελα κάτι που δεν το άξιζα και περισσότερο δεν ήθελα άλλα μπλεξίματα.

Η προσπάθειά μου στις πανελλαδικές δεν ήταν μόνο δικό μου θέμα μόνο. Ήταν θέμα όλης της οικογένειας. Διακυβεβόταν το μέλλον όλων μας. Οι γονείς μου συμμερίζονταν το άγχος μου και το θεωρούσαν δεδομένο και εγώ πάλι αντιλαμβανόμουν τη δική τους αγωνία για το μέλλον του παιδιού τους και όχι μόνο. Απ' ότι φάνηκε κρινόταν εάν θα τους επιβράβευαν ή αν θα απολογούνταν στις αδιάκριτες και αρκετές φορές γεμάτες κακεντρέχεια, ερωτήσεις συγγενών και άλλων καλοθελητών.

Δυστυχώς θα τους απογοήτευα. Η αποτυχία στην περιπτωσή μου ήταν δεδομένη.

Την ημέρα των εξετάσεων σηκώθηκα πολύ νωρίς. Η καρδιά μου ήταν βαριά και το χάος απλωνόταν γύρω μου. Θηλιά να είχα περάσει στο λαιμό μου καλύτερα θα ένοιωθα.

Δε θυμάμαι καν τι μάθημα έδινα πρώτο. Είχα προετοιμαστεί ελάχιστα και αρνιόμουν να γράψω πεισματικά και τα λίγα που ήξερα. Άφησα να περάσει η πρώτη υποχρεωτική ώρα παραμονής και αφού πέρασα σηκώθηκα και έδωσα λευκή την κόλλα μου και έφυγα. Αυτό συνέβη με την φυσική, τη χημεία και τη βιολογία.

Στην έκθεση όμως το διασκέδασα. Βρήκα το θέμα ενδιαφέρον και απορροφήθηκα σχεδιάζοντας το σκελετό και συνθέτοντας το κείμενο. Εδώ χαμένο που χαμένο ήταν το παιχνίδι. Έγραφα για πάρτη μου και μου άρεσε.

Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων με βρήκε σε κάποια παραλία όπου κάναμε τις καλοκαιρινές μας διακοπές με τους γονείς μου. Την ανακοίνωση την είχα αναθέσει στην κολλητή μου αφηνοντάς της το τηλέφωνο του ξενοδοχείου που μέναμε.

Τους γονείς μου τους είχα προετοιμάσει να μην περιμένουν τίποτα αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Ήξερα ότι μέσα τους ήλπιζαν...

Η φίλη μου μόλις είδε τ' αποτελέσματα με πήρε τηλέφωνο όπως είχαμε κανονίσει. "Θέλεις να σου πω ;" ήταν η πρώτη της ερώτηση και αμέσως κατάλαβα ότι οι βαθμοί μου θύμιζαν ΠΡΟΠΟ." ΠΡΟΠΟ;" τη ρώτησε "ναι" μου απάντησε διστακτικά εκείνη.

"Στην έκθεση τι έκανα" ρώτησα με πραγματικό ενδιαφέρον. Όπως θα ρωτούσα εάν άρεσε ένας πίνακας που ζωγράφισα και όχι από άποψη εάν θα κρατούσα το μάθημα ή όχι.

"18" ήταν η απάντηση και με ικανοποίησε απόλυτα. Την ευχαρίστησα, έκλεισα το τηλέφωνο και πήγα κατευθείαν για ένα μακροβούτι με σκοπό να καθαρίσει το μυαλό μου και να πάρω δύναμη να το ανακοινώσω στους γονείς μου.

Μόλις συναντηθήκαμε τους ανακοίνωσα ψυχρά τ' αποτελέσματα και μπήκα στο δωμάτιο δείχνοντας ότι δεν είχα καμμία διάθεση για ζήτηση γύρω απ' αυτό .

Για αρκετό διάστημα δεν ειπώθηκε λέξη γύρω απ' αυτό παρά μόνο όταν μπήκε ο Οκτώβρης και μου είπαν ότι καλό θα ήταν να ξαναπροσπαθήσω. Το λάθος μου τότε ήταν ότι δέχτηκα ενώ κατα βάθος μέσα μου δεν ήμουν έτοιμη να αντιμετωπίσω πάλι τον ίδιο εφιάλτη.Επιπλέον ένοιωθα ακόμα μεγαλύτερη αποστροφή γι' αυτό το είδος τις εξετάσεις.

Όταν έφτασε ο καιρός της δεύτερης προσπάθειας τα'χασα εντελώς. Ήμουν τελείως σε απόγνωση. Έκλαιγα συνέχεια και έτρεμα σα το ψάρι.Είπα στους γονείς μου ότι δεν ήθελα να δώσω εξετάσεις.

Το χειρότερο ήταν ότι για πρώτη φορά στη ζωή μου είδα τον πατέρα μου να κλαίει σα μικρό παιδί. Μια μέρα πριν.Όχι για την άρνησή μου να δώσω εξετάσεις και ότι συνεπαγόταν αυτό αλλά για το ότι πλέον φοβόταν για την υγεία μου. Στο σπίτι είχαμε "κηδεία".

Δεν πήγα.

Την τρίτη χρονιά άρχισα ιταλικά και έκανα επαναλήψεις για να ξαναδώσω. Μη με ρωτήσει κανείς πως το αποφάσισα, γιατί δεν το είχα αποφασίσει και γιατί πλέον η στάση μου απέναντι στη ζωή ήταν εντελώς παθητική.

Πήγα και έδωσα μόνο το βασικό που ήταν η βιολογία. Χρειαζόμουν ένα 13 για να γίνω δεκτή από το Ιταλικό πανεπιστήμιο. Το πήρα. Τ' άλλα δύο μαθήματα και αυτή τη χρονιά αρνήθηκα να τα δώσω.

Πλέον μου είχε φύγει κάθε όρεξη για σπουδές και η γνωριμία μου με κάτι αιωνόβιους φοιτητές εξ Ιταλίας με έβαλε σε σκέψεις. Το ιταλικό σύστημα δεν ήταν του χαρακτήρα μου. Χωρίς κανένα μοχλό δημιουργικής πίεσης δεν πίστευα ότι θα τα κατάφερνα. Επιπλέον δεν ήθελα να ρισκάρω χρόνο, χρήμα και να βάλω τη ψυχολογία μου σε ακόμα πιο δυσμενή θέση φορτωνοντάς μου μία ακόμη αποτυχία.

Εντελώς τυχαία από κάποιο θείο μου -ιδιαίτερα σεβαστό με υψηλή μόρφωση και καριέρα διεθνών προδιαγραφών ενημερώθηκα για το αμερικανικό κολλέγιο και το σύστημα που ακολουθούσε. Το ότι υπήρχε ο φόβος να σε διώξουν εάν δεν υπήρχε ικανοποιητική απόδοση και μάλιστα από τις αρχές των σπουδών ήταν μια δικλείδα ασφαλείας για εμένα. Αποφάσισα έτσι να σπουδάσω οικονομικά και να ακολουθήσω τ' επάγγελμα του θείου μου.

Η αλήθεια είναι ότι και πάλι πήγαινα στα τυφλά για το μόνο λόγο του ότι δεν ήθελα να γίνω "κούτσουρο απελέκητο" που έλεγε η γιαγιά μου.

Το όνειρο του γιατρού που είχα πάντα, το εγκατέλειψα. Η πληγή μου μέσα αιμορραγούσε και δεν ήταν σωστό να τη σκαλίζω άλλο. Έπρεπε με κάποιο τρόπο να επιβιώσω.

Άρχισα εντατικά αγγλικά για να πάρω το πτυχίο της γλώσσας που ήταν προαπαιτούμενο.

Όλον αυτό το χρόνο ήμουν ένας ζωντανός νεκρός. Ένα ζόμπι. Με το ζόρι έτρωγα, κοιμόμουν ατελείωτες ώρες, δεν έβγαινε σχεδόν ποτέ έξω , κλεινόμουν με τις ώρες στο δωματιό μου και έκλαιγα απαρηγόρητα. Άρχισα να έχω ισχυρή πίστη στο Θεό. Δεν είχα από που αλλού να πιαστώ.

Μια μέρα σηκώθηκα και λες και η σκέψη μου είχε κάνει στροφή 180 μοιρών. Αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου , να επιβιώσω και να είμαι ευγνώμων που η ζωή μου έδινε άλλη μια ευκαιρία. Άρχισα να μη στηρίζομαι στη γνώμη των άλλων και να αφουγκράζομαι τον εαυτό μου.

Με δέχτηκαν στο κολλέγιο. Όταν διάβαζα την επιστολή που με ενημέρωναν ότι έγινα δεκτή άρχισα να κλαίω με λυγμούς, έτρεμα από το κλάμα. Μέχρι τότε δε μπορούσα να φανταστώ ότι κάποιος πλαντάζει στο κλάμα από χαρά. Ταυτόχρονα όμως ένοιωθα ικανοποίηση και δικαίωση. Ξόρκιζα τους χειρότερους φόβους μου και ανασφαλειές μου.

Είχα την τύχη σχεδόν τα πρώτα 2 χρόνια ν' ακολουθήσω το πρόγραμμα "Γενικής Επιμόρφωσης". Κάναμε κάποια βασικά μαθήματα της κατεύθυνσης που είχαμε διαλέξει αλλά έπρεπε να κάνουμε μαθήματα απ' άλλες επιστήμες και τέχνες έτσι ώστε σαν άνθρωποι και πολίτες να αποκτήσουμε κάποιες βασικές γνώσης και αντίληψη των πραγμάτων.

Ο τρόπος διδασκαλίας με υπερσύγχρονα για την εποχή μέσα ήταν καταπληκτικός καθώς επίσης και ο τρόπος των εξετάσεων. Ενθάρρυνε την κριτική και αναλυτική σκέψη και η όλη προσπάθεια δεν κρινόταν από τρεις ώρες αλλά με τη διαδικασία εξετάσεων ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Ήμουν εντυπωσιασμένη. Με ξετρέλανε. Ήμουν από τις πιο επιμελείς φοιτήτριες . Οι παρακολουθήσεις ήταν απόλαυση και οι εξετάσεις πρόκληση.

Άρχισα να αισθάνομαι κάποια και να τα βρίσκω σιγά σιγά με τον εαυτό μου. Επιπλέον το περιβάλλον του κολλεγίου, τα facilities και η αισθητική ήταν πραγματική απόλαυση για όποιον τα ζούσε. Και ένοιωθα πολύ τυχερή για αυτό.

Δεν κρύβω όμως ότι στο πίσω μέρος του μυαλού μου είχα ότι αφού εξασφάλιζα κάτι θα έβρισκα ένα τρόπο στο μέλλον να σπουδάσω ιατρική και μου είχε μείνει απωθημένο.

Μέσα από τα μαθήματα γενικής εκπαίδευσης γνώρισα το Marketing. Το λάτρεψα.

Αποφάσισα ότι θ' άλλαζα κατεύθυνση από οικονομικά σε Marketing. Επιτέλους ένοιωσα ευτυχισμένη. Ήξερα τι λάτρευα να κάνω. Και θα το κρατούσα μόνο για μένα. Αποφάσισα να μην πω πουθενά τίποτα...

Δεν υπήρχε λόγος ν' ανησυχήσουν και επιπλέον δεν είχαν ιδέα τι είναι Marketing. Τι να καθόμουν να τους εξηγώ...

Στην αποφοίτησή μου τους ανακοίνωσα τι είχα σπουδάσει. Ο πατέρας μου είπε "δεν ξέρω τι είναι αυτό αλλά χαίρομαι που σ' αρέσει. Βέβαια έβαλε και ο θείος μου το χεράκι του λέγοντάς τους ότι δε θα έπρεπε να ανησυχούν γιατί είναι ένα από τα μελλοντικά επαγγέλματα που θα έχουν μεγάλη απήχηση. Η δε μαμά μου εντελώς αφελώς με ρώτησε "και τώρα παιδάκι μου που θα δουλεύεις σε supermarket;" Βέβαια της έφτανε που είχα ένα χαρτί στα χέρια μου.

Η πρώτη μου δουλειά ήταν σε εφημερίδα και η δεύτερη σ΄ εταιρία κινητής τηλεφωνίας όταν ακόμη τα κινητά μετριούνταν στα δάχτυλα.

Σε λίγα χρόνια απέκτησα εντελώς τίμια υψηλούς τίτλους και αποδοχές και μια ζωή που πολύ θα ζήλευαν. Με ταξίδια, συναδέλφους σ' όλο το κόσμο και μια δουλειά χόμπυ κάθε project ήταν προσωπικό μου στοίχημα και γέμιζε όλο μου το είναι. Ακόμη με συνεπαίρνει με την ίδια ένταση.

Αυτό που σπούδασα μου χρησίμευσε όχι μόνο στον επαγγελματικό τομέα αλλά και στο προσωπικό.

Και όλα αυτά τ' οφείλω σε τρία πράγματα : Πρώτον, γιατί ήμουν αρκετά τυχερή που είχα τους γονείς μου να με στηρίζουν. Δεύτερον, σ' ένα σύστημα που σεβάστηκε τη διαφορετικότητα της προσωπικότητάς μου και μου έδωσε το δικαίωμα της επιλογής και της χρήσιμης γνώσης και με προετοίμασε σωστό να βγω στον επαγγελματικό στίβο και τρίτον, σ' ένα σάπιο σύστημα που αφού δε με σκότωσε μ' έκανε σίγουρα πιο δυνατή.

Ένα όμως απωθημένο κουβαλούσα για πολλά χρόνια και ίσως και να το κουβαλάω ακόμη : Που δε μου δόθηκε η ευκαιρία να συστηθώ με την Ιατρική για να διαπιστώσω εάν θα μου άρεσε ή όχι.

Στο μυαλό μου δύο φιλοσοφικές σκέψεις : "Η ζωή είναι σαν τον ορίζοντα. Σου δείχνει χίλιες δυο κατευθύνσεις που στις επαληθεύει και τις διαψεύδει ταυτόχρονα", Πασκάλ Πρικνέρ και "Ν' ενεργείς θετικά, να προβλέπεις τ' αρνητικά, να μην περιμένεις τίποτα", Ρόζαμουντ Πίλτσερ.

Το γαλατάκι του Θεού;;; Το γάλα και ο μύθος ;;; (part 2)

"... H οστεοπόρωση είναι μια ασθένεια που επιφέρει εξασθένιση και χαρακτηρίζεται από χαμηλή μάζα οστών και την επιδείνωση του ιστού των οστών.

Πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν ακόμη ότι έχουν την ασθένεια αυτή έως ότου εμφανιστεί ένα σπάσιμο κοκκάλων.

Η μία στις δύο γυναίκες μετά την ηλικία των 50, και ένας στου οκτώ άνδρες θα δοκιμάσει ένα σπάσιμο που σχετίζεται με την οστεοπόρωση.

Η γαλακτοκομική βιομηχανία πληρώνει τεράστιους αριθμούς διαιτολόγων, γιατρών, ερευνητών για να προωθήσει τα γαλακτοκομικά και ξοδεύει περισσότερα από 300$ εκατομμύρια ετησίως σε ενθνικό επίπεδο για να διατηρήσει μαι αγορά για τα προϊόντα της.

Η γαλακτοκομική βιομηχανία έχει δεισδύσει στα σχολεία, έχει εξαγοράσει αστέρια αθλητισμού, προσωπικότητες, και πολιτικούς και προωθεί συνεχώς μια ατζέντα βασισμένη στο κέρδος παρά στη δημόσια υγεία.

Η ΑΡΧΙΚΗ ΑΙΤΙΑ

είναι η υψηλή σε πρωτεϊνη διατροφή που οι περισσότεροι Αμερικανοί καταναλώνουν σήμερα.

Οι περισσότεροι από τους λαούς της υφηλίου δεν καταναλώνουν γάλα αγελάδας, και όμως το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου δε δοκιμάζει τα υψηλά ποσοστά οστεοπόρωσης που βρίσκονται στη δύση.

Στις ασιατικές χώρες, πχ όπου η κατανάλωση γαλακτοκομικών είναι χαμηλή (και που οι γυναίκες τείνουν να είναι λεπτές και με μικρά κόκκαλα, παγκοσμίως αποδεκτοί παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση), τα ποσοστά σπασίματος είναι πολύ χαμηλότερα από ότι είναι στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις Σκανδιναβικές χώρες, όπου η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων είναι αρκετά μεγαλύτερη.

ΕΞΕΤΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ- ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ YALE

Αφού εξέτασαν 34 δημοσιευμένες μελέτες σε 16 χώρες, διαπίστωσαν ότι οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης-συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Σουηδίας και της Φιλανδίας-είναι εκείνες στις οποίες οι άνθρωποι καταναλώνουν περισσότερο κρέας, γάλα και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Αυτή η μελέτη επίσης έδειξε ότι αφρικανοί Αμερικανοί που καταναλώνουν κατά μέσον όρο, περισσότερα από 1000 mg ασβεστίου ανά ήμέρα , είναι 9 φορές πιθανότερο να πάθουν σπάσιμο των ισχίων από ότι είναι οι νοτιοαφρικανικοί Μαύροι, των οποίων η καθημερινή πρόσληψη ασβεστίου είναι μόνο 196 mg.

Οι άνθρωποι που καταναλώνουν περισσότερο ασβέστιο έχουν τα πιο αδύνατα κόκκαλα και τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης...

Η ΜΕΛΕΤΗ ΟΡΟΣΗΜΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΟΥ ΧΑΡΒΑΡΝΤ

που παρακολούθησε 78.000 γυναίκες στη διάρκεια 12 ετών, διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που κατανάλωσαν το περισσότερο ασβέστιο από τα γαλακτοκομικά τρόφιμα έσπασαν περισσότερα κόκκαλα από εκείνες που έπιναν σπάνια γάλα. Αυτός ο αυξανόμενος κίνδυνος σπασίματος ισχίων συνδέθηκε με το γαλακτοκομικό ασβέστιο.

Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2001), βρήκε ότι:

" ΟΙ γυναίκες που έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεϊνης τους από ζωϊκές πηγές είχαν 3 φορές το ποσοστό απώλειας κοκκάλων και 3,7 φορές το ποσοστό σπασιμάτων ισχίων των γυναικών που έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεϊνης τους από φυτικές πηγές."

Η ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ

Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2000) διαπίστωσε ότι η μεγάλη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών έχουν θετική επίδραση στην υγεία των οστών ενώ η γαλακτοκομική κατανάλωση όχι.

Η απορρόφηση ασβεστίου από το γάλα είναι περίπου 30% ενώ οι αριθμοί για μπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών, σινάπι, ρέβες, κατσαρό λάχανο και μερικά άλλα φυλλώδη πράσινα λαχανικά κυμαίνονται μεταξύ 40% και 64%.

Απώλεια ασβεστίου : O διατροφολόγος ερευνητής Robert P. Heaney διαπίστωσε ότι καθώς η κατανάλωση πρωτεϊνης αυξάνεται, εξ ισου αυξάνεται το ποσό ασβεστίου που χάνεται στα ούρα.

ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΩ ΓΕΡΑ ΚΟΚΚΑΛΑ;

• Να εξαλείψετε τη ζωική πρωτεϊνη



• Όχι κατανάλωση οινοπνεύματος (το οινόπνευμα είναι τοξικό για τα κύτταρα που σχηματίζουν τα οστά και εμποδίζει την απορρόφηση ασβεστίου)



• Όχι στο αλάτι (το νάτριο τραβάει το ασβέστιο από τα κόκκαλα)



• Να παίρνετε αρκετή βιταμίνη D (εάν δεν ξοδεύετε κάποιο διάστημα στον ήλιο , να τρώτε τα κατάλληλα τρόφιμα)



• Μην καπνίζετε (μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που καπνίζουν έχουν 5 έως 10% λιγότερη πυκνότητα οστών στην εμμηνόπαυση από αυτές που δεν καπνίζουν.



• Να κάνετε αρκετή άσκηση. Συνεισφέρει στην οικοδόμηση γερών οστών.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Το να πίνει κανείς γάλα χτίζει τα κέρδη των γαλακτοκομικών εταιρειών, αλλά όπως δείχνουν οι παραπάνω μελέτες θα βλάψει τα οστά σας παρά θα τα βοηθήσει.

Και τα γαλακτοκομικά τρόφιμα συνδέονται με διάφορα προβλήματα όπως μεταξύ άλλων παχυσαρκίας, καρδιακών παθήσεων και καρκίνου.

Μπορούν επίσης να αναπτύξουν άλλα προβλήματα όπως η διαταραχή της προσοχής , οι μαθησιακές δυσκολίες, ευαισθησία στις μολύνσεις και διαταραχές του συκωτιού.

Επίσης είναι πιθανό να είναι μολυσμένα με επίπεδα ιχνών και άλλων χημικών ουσιών. συμπεριλαμβανόμενης της διοξίνης, μιας από τις ισχυρότερες τοξικές ουσίες .

ΠΗΓΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ

Οι υγιέστερες πηγές ασβεστίου είναι τα πράσινα φυλλώση λαχανικά και όσπρια.

Δε χρειάζεται να φάτε τεράστιες ποσότητες λαχανικών ή φασολιών για να πάρετε αρκετό ασβέστιο αλλά να περιλαμβάνετε και τα δύο στον κανονικό προγραμματισμό των διατροφικών σας επιλογών.

Εάν ψάχνετε για πρόσθετο ασβέστιο, οι χυμοί γκρέιπφρουτ, πορτοκαλιού, μήλου είναι πολύ καλές.

Δεν έχει περισσότερο νόημα για τους ανθρώπους να καταναλώνουν το μητρικό γάλα αγελάδων απ' 'ότι να καταναλώσουν το μητρικό γάλα αρουραίων, γάτων, σκυλιών ή οποιουδήποτε άλλου θηλαστικού.

Η φύση δημιούργησε το ανθρώπινο μητρικό γάλα για τα μωρά , το μητρικό γάλα των αγελάδων για τα μοσχαράκια κ.ο

Ο μακαρίτης Dr. Benjamin Spock, στο βιβλίο του "Η μέριμνα μωρών και παίδων " - το πιο καλοπουλημένο βιβλίο στις ΗΠΑ στη διάρκεια των προηγούμενων 50 ετών), αφού συστήσει ότι κανένας δεν πρέπει να καταναλώνει γάλα αγελάδας και καταχωρώντας ένα πλήθος δεινών που συνδέονται με την κατανάλωση γάλακτος (καρδιακές παθήσεις, καρκίνος και παχυσαρκία, αντιβιοτικό υπόλειμμα, ανεπάρκεια σιδήρου, άσθμα, μολύνσεις αυτιών, παθήσεις του δέρματος, πόνοι στομάχου, φούσκωμα και διάρροια), ολοκληρώνει :

"Στη φύση, τα ζώα δεν πίνουν γάλα μετά από τη νηπιακή ηλικία και αυτό είναι το κανονικό και για τους ανθρώπους . Τα παιδιά μένουν στην καλύτερη ισορροπία ασβεστίου όταν η πρωτεϊνη τους προέρχεται από φυτικές πηγές ". Ο Dr Spock συστήνει το ανθρώπινο μητρικό γάλα για τα παιδιά έτσι όπως έχει προορίσει η φύση.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ

Ο Dr T. Colin Campbell, ο παγκόσμια κορυφαίος επιδημιολόγος ερευνητής στον τομέα της διατροφής και της υγείας, λέει :

"Οι άνθρωποι των γαλακτοκομικών εταιριών από τη δεκαετία του '20, έχουν επιτύχει πάρα πολλά στην καλλιέργεια ενός περιβάλλοντος μέσα ουσιαστικά σ' όλα τα τμήματα της κοινωνίας , από την έρευνα και την εκπαίδευση έως τις δημόσιες σχέσεις και την πολιτική για να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι το γάλα της αγελάδας και τα προϊόντα του είναι μάννα εξ ουρανού.

Μην κάνετε κανένα λάθος σχετικά μ' αυτό. Η γαλακτοκομική βιομηχανία ουσιαστικά είχε και έχει τον πλήρρη έλεγχο μεγάλου όγκου πληροφορίας για τη δημόσια υγεία. Ο συσχετισμός μεταξύ της πρόσληψης ζωικών ποσοστών πρωτεϊνης και σπασίματος εμφανίζεται να είναι τόσο ισχυρός όσο και η ένωση μεταξύ καπνίσματος και καρκίνου των πνευμόνων".

ΤΟ ΓΑΛΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΙΝΑ ή ΣΥΝΘΕΤΟ ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΑ

Το γάλα της αγελάδας μπορεί να προκαλέσει στα παιδιά χρόνια καταρροή και βήχα (λόγω της έκκρισης βλέννας που προκαλεί), ερεθισμένο λαιμό, αναιμία, αλλεργίες και διαβήτη μακροπρόθεσμα και να κάνει τα παιδιά επιρρεπή για παχυσαρκία και καρδιακές παθήσεις τον αριθμό ένα αιτία θανάτου στην Αμερική.

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα μπορούν να προκαλέσουν οστεοπόρωση και όχι να την αποτρέψουν.

Το γάλα αγελάδας είναι η υπ' αριθμόν ένα πηγή αλλεργιών στα παιδιά και η έρευνα συνδέει την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων με κολικούς, αυτισμό, χρόνιες μολύνσεις αυτιών, διαβήτη (τύπος 1, ή "νεανικό ξεκίνημα διαβήτη"), ακμή, παχυσαρκία, δυσκοιλιότητα, βλέννα και ποικίλες άλλες ασθένειες.

Τα ουσιαστικά λίπη που απαιτούνται για την ανάπτυξη του εγκεφάλου βρίσκονται στα φυτικά έλαια. Το γάλα είναι πολύ χαμηλό σε αυτά τα ουσιαστικά λίπη και υψηλό σε κορεσμένα λίπη που ενθαρρύνουν τα προβλήματα βουλώματος αρτηριών και βάρους καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν.

Οι άνθρωποι είναι τα μόνα πλάσματα στη γη που πίνουν το γάλα από τη μητέρα ενός άλλου είδους. Είναι αφύσικο για ένα παιδί να πίνει γάλα αγελάδας όπως είναι για ένα σκυλί να πίνει γάλα καμηλοπάρδαλης. Τα παιδιά δεν έχουν καμμία θρεπτική απαίτηση για γάλα αγελάδας και μεγαλώνουν υγιεί και ισχυρά και χωρίς αυτό.

ΤΟ ΓΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ...ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ:

Στα εκτροφεία όπου οι αγελάδες στοιβάζονται σε τεράστια υπόστεγα, χρησιμοποιούνται ώς μηχανές γάλακτος. Μετο γενετικό χειρισμό και τις εντατικές τεχνολογίες παραγωγής είναι σύνηθες για τις σύγχρονες αγελάδες να παράγουν 50 κιλά γάλα ημερησίως(10 φορές περισσότερο απ' όσο θα παρήγαν στη φύση). Για να κρατήσουν την παραγωγή όσο το δυνατό υψηότερη, γονιμοποιούν τεχνητά τις αγελάδες κάθε έτος. Οι ορμόνες αύξησης και τα αφύσικα προγράμματα αρμέγματος αναγκάζουν τις θηλές των αγελάδων να πονούν και να γίνουν τόσο βαριές που σέρνονται μερικές φορές στο έδαφος με συνέπεια τις συχνές μολυνσεις και την κατάχρηση αντιβιοτικών.

Τ' αρσενικά μοσχαράκια , τα "υποπροϊόντα της γαλακτοβιομηχανίας" υπομένουν 14 έως 17 εβδομάδες βασανιστηρίου σε κλουβιά τόσο μικρά που δεν μπορούν να γυρίσουν ακόμη και γύρω.

Τα θηλυκά αντικαθιστούν τις παλαιές καταπονημένες μητέρες τους ή θανατώνονται μετά τη γέννηση για την πυτιά στα στομάχια τους (ένα συστατικό των περισσοτέρων εμπορικών τυριών). Κρατιούνται συχνά σε μικροσκοπικά κλουβιά ή δένονται στους στάβλους για τους πρώτους μήνες της ζωής τους μόνο για να μεγαλώσουν μέχρι να γίνουν "μηχανές γάλακτος" όπως οι μητέρες τους.

ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΣΒΕΣΤΙΟ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΡΟΦΙΜΑ

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα προάγονται ως πηγή ασβεστίου αλλά πολλά φυτικά τρόφιμα είναι πλούσια σε αυτό το στοιχείο. Στις ΗΠΑ συστήνουν από 800-12000mg /ημέρα

Αριθμοί ανά 100 γραμμάρια, μονάδα mg

Λαχανικά :Μπρόκολο 246, Κάρδαμο 90, Σπανάκι 83, Κατσαρό λάχανο 74, Μαιντανός 61.

Οσπρια :Ρεβύθια 75, Φασόλια 70

Λαχανικά Θάλασσας :Agar Agar 400, Hijiki 1400, Kombu 800, Nori 400, Wakame 1300

Σπόροι /ξηροί καρποί :Σπόροι σουσαμιού 331, φουντούκια 60, ηλιόσποροι 40.

Γαλακτοκομικά τρόφιμα:Tυρι 100, γάλα αγελάδας 28, αυγά 27"

.............................................................................................................................................................

Σκέφτομαι διαβάζοντας και το δεύτερο μέρος: Άντε βγάλε άκρη. Μη το ένα, μη το άλλο πως να βγάλουμε άκρη. Σε μια συζήτηση πρόσφατα για το θέμα των γαλακτοκομικών προϊόντων μου είπαν ότι εάν κάποιος θέλει να πίνει γάλα το καλύτερο είναι το κατσικίσιο.

Αυτό που μ' ανησυχεί πιο πολύ είναι όλα αυτά τα φάρμακα και οι ορμόνες που συνοδεύουν τα φαγητά μας, μη πω καλύτερα που αποτελούν το κύριο πιάτο μας. Και αναρωτιέμαι : H έκφραση "υγειινή διατροφή" συνεχίζει να υφίσταται ή ανήκει πια στη σφαίρα της φαντασίας?